Relikwie  św. Charbela nawiedzą nasze Sanktuarium w piątek, 13 listopada br. od godz. 12:00 do 01:00 p.m. Przez jedną godzinę będą obecne pośród nas. Zapraszamy na spotkanie ze św. Charbelem do naszej świątyni.

W następnym tygodniu w maronickim kościele Matki Bożej Libanu (950 N. Grace Street Lombard, IL 60148) relikwie św. Charbela będą wystawione:     

Wtorek, 10 listopada 2015   07:30 p.m. – 09:00 p.m.
Różaniec i Msza św. z prośba o uzdrowienie.

Piątek, 13 listopada 2015   07:30 a.m. – 09:00 p.m.
Msza św. z prośba o uzdrowienie i procesja

Św. Charbel (czyt. Szarbel) – pustelnik (Józef Antoni Makhlouf) urodził się 8.05.1828r. w Libanie. Rodzice byli gorliwymi katolikami obrządku maronickiego. Od dziecka miał szczególne nabożeństwo do Matki Boskiej i został Jej poświęcony na własność. Gdy miał 3 lata zmarł mu ojciec. W wieku 23 lat wstąpił do Zakonu Maronitów i przybrał imię Charbel, co znaczy "Pomazaniec Boży". Otrzymał święcenia kapłańskie. Od młodości odznaczał się wielką pobożnością, skromnością i szczerością. Posiadał anielską czystość, która promieniowała na otoczenie, gdziekolwiek był. W ubóstwie naśladował największych Świętych Kościoła. Był wierny regule zakonnej i swym przełożonym. Godzinami klęczał przed Najświętszym Sakramentem pogrążony w modlitwie. Gorąco czcił i kochał Matkę Bożą, naśladując Jej cnoty. Godzinami przed Jej wizerunkiem odmawiał Różaniec. Miał szacunek dla każdego człowieka. 23 lata żył jako pustelnik. Życie pustelnika składa się codziennie z 14 godzinnej modlitwy, 2 godzinnej medytacji, pracy na roli oraz 5 godzinnego snu. Oddawał się najsroższej pokucie i pracy, a jego długie posty, modlitwy, akty umartwiania w zjednoczeniu z Bogiem uczyniły go aniołem w ludzkiej postaci. Przez 39 lat swego kapłaństwa odprawiał Msze Święte zawsze po długim przygotowaniu i zawsze kończył dziękczynieniem trwającym nie krócej niż 2 godziny.

Zmarł 24.12.1898r. w wieku 70 lat. Pochowany na wiejskim skromnym cmentarzu w Święta Bożego Narodzenia. Już za życia uważany był za świętego. Władze kościelne dla zabezpieczenia ciała postanowiły ekshumować zwłoki, aby złożyć je w grobowcu. Przez 67 lat jego ciało było nienaruszone, a u jego grobu działy się liczne cuda i tysiące uzdrowień na duszy i ciele. Papież Paweł VI w dniu 9.10.1977r. ogłosił o. Charbela Świętym, nazywając go cudownym kwiatem świętości. Jest patronem Domów Modlitwy Św. Charbela, "Pokoju Zjednoczenia i Pojednania na Czasy Ostateczne".

Święci są czytelnym znakiem obecności niewidzialnego Boga, kochają nas i działają mocą Jego miłości. Innymi słowy to sam Pan Bóg działa przez nich, apeluje do naszej wolności, pokazuje nam ostateczny sens i cel naszego ziemskiego życia – niebo. Wzywa nas do nawrócenia, byśmy porzucili drogę grzechu, która prowadzi do strasznej rzeczywistości piekła, i zachęca do wytrwałej, codziennej modlitwy, regularnej spowiedzi, częstej Eucharystii oraz do życia według zasad Ewangelii.

Modlitwa do św. Charbela
Święty Ojcze Charbelu, który wyrzekłeś się przyjemności światowych i żyłeś w pokorze i ukryciu w samotności eremu, a teraz przebywasz w chwale nieba, wstawiaj się za nami. Rozjaśnij nasze umysły i serca, utwierdź wiarę i wzmocnij wolę. Rozpal w nas miłość Boga i bliźniego. Pomagaj w wyborze dobra i unikania zła. Broń nas przed wrogami widzialnymi i niewidzialnymi i wspomagaj w naszej codzienności. Za Twoim wstawiennictwem wielu ludzi otrzymało od Boga dar uzdrowienia duszy i ciała, rozwiązania problemów w sytuacjach po ludzku beznadziejnych. Wejrzyj na nas z miłością, a jeżeli będzie to zgodne z wolą Bożą, uproś nam u Boga łaskę, o którą pokornie prosimy, a przede wszystkim pomagaj nam iść codziennie drogą świętości do życia wiecznego. Amen.