W ramach przeżywanego w kościele Roku Miłosierdzia w każdy Pierwszy Poniedziałek miesiąca w naszym sanktuarium będzie sprawowana Msza św. z obrzędem udzielania Sakramentu Namaszczenia Chorych.
Zapraszamy w najbliższy poniedziałek 4 stycznia na Mszę św. o godz. 7:00 p.m.
„Niezbadana jest głębia tajemnicy Wcielenia. W tajemnicy Bożego Narodzenia objawia się pełnia prawdy o Jego planie zbawienia człowieka i świata. Nie tylko człowiek jest zbawiony, ale całe stworzenie, które jest wezwane, ażeby śpiewać Panu pieśń nową, radować się i weselić ze wszystkimi narodami ziemi… W Bogu jest pełnia chwały.
W tę noc Boża chwała staje się udziałem całego stworzenia, a w szczególności człowieka. Oto Syn Przedwieczny – ten, który jest odwiecznym upodobaniem Ojca – stał się Człowiekiem, a Jego ziemskie narodzenie w noc betlejemską nieustannie świadczy o tym, że w Nim każdy człowiek objęty jest tajemnicą Bożego upodobania, które jest źródłem ostatecznego pokoju.
"Pokój ludziom Jego upodobania". Tak, pokój ludzkości! W czasie tej nocy oraz w ciągu całej oktawy Bożego Narodzenia błagajmy Boga o tę tak konieczną łaskę. Módlmy się, aby cała ludzkość potrafiła rozpoznać w Synu Maryi, narodzonym w Betlejem, Odkupiciela świata, który darzy nas miłością i pokojem”. Jan Paweł II
Drodzy Parafianie, Dobrodzieje i Przyjaciele Parafii,
W czasie tych Świąt, w ich przeżywaniu chciejmy rozpoznać i odkryć na nowo prawdę którą przypomniał Kościołowi w jednym ze swych świątecznych życzeń nasz Rodak, Jan Paweł II. Jesteśmy ogarnięci chwałą Boga i Jego Miłością. To wielki powód do radości i modlitwy uwielbienia, w które włączone jest całe stworzenie. Oto przed nami wezwanie – „rozpoznać w Synu Maryi, narodzonym w Betlejem, Odkupiciela świata, który darzy nas miłością i pokojem”. To rozpoznanie winno być bardzo osobiste przez akt wiary, ale ma się wydarzyć w rodzinnej i parafialnej wspólnocie podczas celebracji tych Świąt. Nie przez kogo innego, jak poprzez nas, ludzkość może poznać Chrystusa i doświadczać w Nim Miłosierdzia Boga.
Życzę wszystkim takiego spojrzenia na ten błogosławiony czas przyjścia Zbawiciela, Który jest „Bogiem z nami”.
Was wszystkich, wasze rodziny, jak i osoby przeżywające te Święta w samotności, niech Pan obdarzy łaskami swego Narodzenia i Objawienia się światu. Dar tego błogosławieństwa niech wniesie w Wasze życie łaskę nowego życia, zdrowia, jak i wszelkiej pomyślności.
Z serdecznym, świątecznym pozdrowieniem wraz z Księżmi i Siostrami
Ks. Tadeusz Winnicki TChr
Proboszcz
Oficjalny kalendarz wydarzeń, które będą miały miejsce w Rzymie.
Kwiecień 2015
Sobota 11 kwietnia 2015
Wigilia Niedzieli Bożego Miłosierdzia
Odczytanie Bulli ogłaszającej Jubileusz
Grudzień 2015
Wtorek 8 grudnia 2015
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
Otwarcie Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra
Niedziela 13 grudnia 2015
III Niedziela Adwentu
Otwarcie Drzwi Świętych w Bazylice św. Jana na Lateranie oraz w Katedrach na świecie
Styczeń 2016
Piątek 1 stycznia 2016
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki
Światowy Dzień Pokoju.
Otwarcie Drzwi Świętych w Bazylice Matki Bożej Większej.
Wtorek 19 stycznia – Czwartek 21 stycznia 2016
Jubileusz pracowników Sanktuariów.
Poniedziałek 25 stycznia 2016
Święto Nawrócenia św. Pawła
Otwarcie Drzwi Świętych w Bazylice św. Pawła za Murami.
Znak “Jubileuszowy” Ojca Świętego: świadectwo dzieł miłosierdzia.
Luty 2016
Wtorek 2 lutego 2016
Święto Ofiarowania Pańskiego oraz Światowy Dzień
Jubileusz Życia Konsekrowanego oraz zakończenie Roku Światowy Życia Konsekrowanego.
Środa 10 lutego 2016
Środa Popielcowa
Rozesłanie Misjonarzy Miłosierdzia, Bazylika św. Piotra.
Poniedziałek 22 lutego 2016
Katedra św. Piotra
Jubileusz Kurii Rzymskiej.
Znak “Jubileuszowy” Ojca Świętego: świadectwo dzieł miłosierdzia.
Marzec 2016
Piątek 4 – sobota 5 marca 2016
“24 godziny dla Pana” Celebracja pokutna w Bazylice św. Piotra w piątek 4 marca.
Niedziela 20 marca 2016
Niedziela Palmowa
W Rzymie Diecezjalny Dzień Młodych.
Znak “Jubileuszowy” Ojca Świętego: świadectwo dzieł miłosierdzia.
Kwiecień 2016
Niedziela 3 kwietnia 2016
Niedziela Bożego Miłosierdzia
Jubileusz tych, którzy przyłączają się do duchowości Bożego miłosierdzia.
Niedziela 24 kwietnia 2016
V Niedziela Wielkanocna
Jubileusz chłopców i dziewcząt (13 – 16 lat)
Wyznawać wiarę i budować kulturę miłosierdzia.
Znak “Jubileuszowy” Ojca Świętego: świadectwo dzieł miłosierdzia.
Maj 2016
Niedziela 29 maj 2016
Boże Ciało we Włoszech
Jubileusz Diakonów.
Czerwiec 2016
Piątek 3 czerwca 2016
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
Jubileusz Kapłanów.
Rocznica 160 lat od wprowadzenia tejże uroczystości liturgicznej przez Piusa IX w 1856.
Niedziela 12 czerwca 2016
XI Niedziela Zwykła
Jubileusz Chorych oraz Niepełnosprawnych.
Znak “Jubileuszowy” Ojca Świętego: świadectwo dzieł miłosierdzia.
Lipiec 2016
Wtorek 26 – niedziela 31 lipca 2016
Jubileusz Młodzieży.
Światowe Dni Młodzieży w Krakowie.
Wrzesień 2016
Niedziela 4 września 2016
XXIII Niedziela Zwykła
Wspomnienie Błogosławionej Matki Teresy z Kalkuty – 5 września
Jubileusz pracowników oraz wolontariuszy miłosierdzia.
Niedziela 25 września 2016
XXVI Niedziela Zwykła
Jubileusz katechetów
Październik 2016
Sobota 8 – niedziela 9 października 2016
Sobota oraz niedziela po Święcie Matki Boskiej Różańcowej
Jubileusz maryjny
Listopad 2016
Wtorek 1 listopad 2016
Uroczystość Wszystkich Świętych
Msza Święta za wszystkich wiernych zmarłych celebrowana przez Papieża Franciszka.
Niedziela 13 listopad 2016
XXXIII Niedziela Zwykła
Zamkniecie Drzwi Świętych w Bazylikach Rzymu oraz w Diecezjach.
Niedziela 20 listopad 2016
Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata
Zamkniecie Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra oraz zakończenie Jubileuszu Miłosierdzia.
Brama Miłosierdzia to szczególne Drzwi Święte, które Ojciec Święty Franciszek polecił otworzyć w każdej Diecezji podczas nadzwyczajnego Roku Świętego, aby pozwolić wiernym na całym świecie doświadczyć pełni Miłosierdzie Ojca. Wyjaśnia to sam Papież Franciszek w Bulli Ogłaszającej Jubileusz Misericordiae Vultus (n. 3): «Zależnie od decyzji biskupa ordynariusza będzie ona [Brama Miłosierdzia] mogła być otworzona również w sanktuariach, nawiedzanych przez wielu pielgrzymów, którzy właśnie tam bardzo często doświadczają w sercu łaski i znajdują drogę do nawrócenia».
Od decyzji Biskupa ordynariusza zależy więc to, w jakim kościele zostanie otwarta Brama Miłosierdzia. Ks. Biskup Daniel R. Conlon, Ordynariusz diecezji Joliet, desygnował nasze Sanktuarium na kościół stacyjny Jubileuszu Miłosierdzia. Ks. Ryszard Głowacki TChr – Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego – dokonał uroczystego otwarcia Drzwi Świętych w naszym Sanktuarium w dniu 8 grudnia 2015 r. Poniżej umieszczamy treść listu ks. Biskupa ustanawiający naszą świątynię miejscem pielgrzymkowym tego roku i zyskania odpustów.
"Drogi Księże Winnicki, W miarę jak się zbliża Święty Rok Miłosierdzia, jest moim przywilejem wyznaczenie Parafii Bożego Miłosierdzia w Lombard, jako Kościoła pielgrzymkowego dla Diecezji Joliet. Osoby które będą pielgrzymować do tego kościoła w tym Roku Miłosierdzia, trwając na modlitwie niech otrzymają obfite błogosławieństwo Boga. Jednoczę się w modlitwie z całym Kościołem, aby ten Święty Rok Miłosierdzia był czasem w którym wszyscy ludzie doświadczą miłosiernego dotknięcia naszego Pana Jezusa Chrystusa. Niech nasza modlitwa doprowadzi nas do uznania prawdy iż duchowe i cielesne dzieła miłosierdzia objawią miłosierną twarz Boga każdemu z nas. Niech Bóg błogosławi ludowi Diecezji Joliet miłością miłosierną,
Czcigodny Ksiądz R. Daniel Conlon Biskup Joliet".
Czas łaski Jubileuszu Miłosierdzia będzie się oczywiście charakteryzować możliwością uzyskania odpustu zupełnego poprzez niektóre nabożne praktyki, mające swoje zwieńczenie w przejściu przez Bramę Miłosierdzia. Nieodzowna będzie zatem modlitwa i celebracja Sakramentu Pojednania oraz Eucharystii, jako konkretne znaki na drodze nawrócenia i “zanurzenia” się w miłosierdziu Ojca.
Warunki uzyskania odpustu (klikając na ten link można uzyskać więcej informacji odnośnie odpustów) zostały ogłoszone przez samego Papieża. Franciszek wydał rozporządzenia dotyczące odpustów i sakramentu spowiedzi w Roku Miłosierdzia. Uczynił to w liście do przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji abp. Rina Fisichelli. To pewne novum w praktyce watykańskiej. Do tej pory tego typu dokumenty publikowane były przez Penitencjarię Apostolską. Tym razem, ze względu na wagę przesłania tego roku, list napisał sam Papież.
Motto Roku Miłosierdzia"Miłosierni jak Ojciec" (wg Łk 6,36: «Bądźcie miłosierni jak Ojciec wasz jest miłosierny») – te słowa to propozycja życia miłosierdziem, biorąc przykład z Ojca, który prosi o to, aby nie sądzić i nie potępiać, lecz wybaczać oraz dawać miłość i przebaczenie bez miary (por. Łk 6,37-38).
Logo jest dziełem Ojca Marko I. Rupnika S.J. i prezentuje się jako mała suma teologiczna tematu miłosierdzia. Przywołując bardzo cenny dla Kościoła starożytnego wizerunek Syna, który bierze na plecy zagubionego człowieka, logo wskazuje miłość Chrystusa, który wypełnia tajemnicę swojego Wcielenia Odkupieniem. Wizerunek jest tak wykonany, aby ukazać Dobrego Pasterza, który dotyka aż do głębi ciało człowieka, czyniąc to z taką miłością, która przemienia życie. Jest jeszcze jeden szczegół, na który powinniśmy zwrócić naszą uwagę: Dobry Pasterz, w akcie całkowitego miłosierdzia, bierze na plecy ludzkość, ale Jego wzrok łączy się ze wzrokiem człowieka. Chrystus widzi oczami Adama, a Adam oczami Chrystusa. Każda osoba, kontemplując w Jego wzroku miłość Ojca, odkrywa w Chrystusie nowego Adama, a także swoje własne człowieczeństwo oraz przyszłość, która ją oczekuje. Cała scena umiejscowiona jest w formie tak zwanej mandorli (z wł. migdał). Forma ta również jest bardzo ważna dla ikonografii i starożytnej i średniowiecznej, gdyż odwołuje się do obecności dwóch natur: boskiej i ludzkiej, w Chrystusie. Trzy koncentryczne kształty owalne o kolorze stopniowo jaśniejszym w kierunku zewnętrznym sugerują ruch Chrystusa, który wyciąga człowieka z nocy grzechu i śmierci. Z drugiej strony, głębia ciemniejszego koloru sugeruje również niepoznawalność miłości Ojca, który wszystko przebacza.
W dniu 13 marca 2015 r., w drugą rocznicę swojego wyboru na Stolicę Piotrową, Papież Franciszek zapowiedział nadzwyczajny Rok Święty: pierwszy, który nie koncentruje się, jak dotychczas mieliśmy we zwyczaju, na obchodach rocznicowych, ale skupia się na najwspanialszym przymiocie Boga Ojca znanym już w Biblii, czyli na Jego Miłosierdziu.
Bulla (plik do pobrania znajduje się po prawej stronie pod obrazkiem) Ogłaszająca Jubileusz, Misericordiae Vultus, opublikowana w dniu 11 kwietnia, wyjaśnia tę inicjatywę Ojca Świętego, stając się kluczowym tekstem do refleksji nad sensem Jubileuszu oraz do znalezienia przydatnych wskazówek duszpasterskich przy jego realizację.
Już w Adhortacji apostolskiej Ewangelii Gaudium można dostrzec, że miłosierdzie zajmuje centralne miejsce w pontyfikacie Papieża Franciszka. W szczególności jedno wyrażenie mocno to podkreśla: “Kościół żyje niewyczerpalnym pragnieniem ofiarowania miłosierdzia, będącego owocem doświadczenia nieskończonego miłosierdzia Ojca i jego udzielającej się mocy.” (EG 24).
Na tych bogatych w treść stronach Bulli, które są prawdziwą teologiczną syntezą o miłosierdziu, Papież Franciszek kreśli ścieżkę Jubileuszu. Miłosierdzie nie jest abstrakcyjnym słowem, lecz wyraża ono oblicze Boga oraz przywołuje konkretne i codzienne działania Jezusa z Nazaretu. To słowo nadaje formę działaniu, dzięki któremu wiarygodność Kościoła staje się przekonująca.
Wszyscy zatem jesteśmy wezwani, aby odczytać znaki Boga, gdziekolwiek się one znajdują i w jakikolwiek sposób się przejawiają. Jak napisał Ojciec Święty: „Pierwszą prawdą Kościoła jest miłość Chrystusa. Tejże miłości, która posuwa się do przebaczenia i do daru z siebie, Kościół jest sługą i pośrednikiem wobec ludzi. Stąd też tam, gdzie Kościół jest obecny, musi być też widoczne miłosierdzie Ojca. W naszych para ach, w naszych wspólnotach, w stowarzyszeniach, w ruchach, gdziekolwiek są chrześcijanie, każdy powinien odnaleźć oazę miłosierdzia” (MV 12).
Ojciec Święty Franciszek bardzo pragnie, aby kolejny i jakże niezwykły Rok Święty był przede wszystkim zorganizowany w każdej Diecezji, jako szczególny moment odnowy życia duszpasterskiego.
Nieodzownym jest, aby określić w jak najlepszy sposób duchowy wymiar tego wydarzenia. Ten Rok Święty powinien stać się pozytywną prowokacją do prawdziwego nawrócenia naszego serca tak, aby lepiej zrozumieć nie tylko wyzwania, które są obecne w bieżącym momencie historii, ale także oczekiwania, które wiele osób posiada względem nas wierzących. Należy zwrócić uwagę przede wszystkim na spójność między głoszeniem Ewangelii a sposobem życia, które powinno charakteryzować tych, którzy noszą imię chrześcijan.
Zanim jednak przystąpimy do organizacji poszczególnych wydarzeń, a także już w trakcie ich trwania, będziemy musieli przede wszystkim okazać miłosierdzie, jako istotę Ewangelii, która potrzebuje stać się życiem oraz dowodem codziennego działania wierzących.
Papież Franciszek wydał rozporządzenia dotyczące odpustów i sakramentu spowiedzi w Roku Miłosierdzia. Uczynił to w liście do przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji abp. Rina Fisichelli. To pewne novum w praktyce watykańskiej. Do tej pory tego typu dokumenty publikowane były przez Penitencjarię Apostolską. Tym razem, ze względu na wagę przesłania tego roku, list napisał sam Papież.
„Pragnę, aby Jubileusz był żywym doświadczeniem bliskości Ojca, niejako dotknięciem ręką Jego czułości, aby wiara każdego wierzącego umocniła się, a tym samym jego świadectwo stawało się coraz bardziej skuteczne" – pisze we wstępie Franciszek. Ojciec Święty pragnie, by „jubileuszowy odpust był dla każdego autentycznym doświadczeniem miłosierdzia Bożego, które wychodzi wszystkim naprzeciw z obliczem Ojca, który przyjmuje i przebacza, całkowicie zapominając popełniony grzech”. Aby uzyskać odpust, wierni mają odbyć krótką pielgrzymkę do Drzwi Świętych (Bram Miłosierdzia) otwartych w każdej katedrze i w kościołach wyznaczonych przez biskupa diecezjalnego, a także w czterech bazylikach papieskich w Rzymie. Tam też będzie możliwość uzyskania odpustu. Dla Franciszka jest ważne, by ten moment był połączony przede wszystkim z sakramentem pojednania, Eucharystią oraz refleksją nad miłosierdziem. Konieczne będzie, by tym celebracjom towarzyszyło wyznanie wiary, modlitwa za Papieża oraz w intencjach, które nosi on „w sercu dla dobra Kościoła i całego świata”, a także brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.
Możliwość uzyskania jubileuszowego odpustu mają również ci, którzy nie będą mogli odbyć jubileuszowej pielgrzymki, zwłaszcza ludzie chorzy, starsi i samotni, którzy często nie są w stanie wyjść z domu. W tym celu mają oni „z wiarą i radosną nadzieją przeżywać ten moment próby, poprzez przyjęcie Komunii św. lub uczestniczenie w Mszy św. i w modlitwie wspólnotowej, również za pośrednictwem różnych środków przekazu”.
Franciszek nie zapomina także o więźniach, którzy doświadczają ograniczenia wolności. Jubileusz zawsze stanowił okazję do wielkiej amnestii, obejmującej bardzo wiele osób, które choć zasługują na karę, uświadomiły sobie jednak, że to, co uczyniły, było niesprawiedliwe i szczerze pragną na nowo włączyć się w życie społeczeństwa, wnosząc w nie swój uczciwy wkład. Dlatego też „w kaplicach więziennych będą oni mogli uzyskać odpust, a kiedy będą przechodzili przez drzwi swojej celi, kierując myśli i modlitwę do Ojca, niech za każdym razem ten gest oznacza dla nich przejście przez Drzwi Święte, ponieważ miłosierdzie Boże, które potrafi przemienić serca, jest również w stanie przeobrazić kraty w doświadczenie wolności” – pisze Papież.
Franciszek zwraca uwagę także na znaczenie uczynków miłosierdzia co do ciała i duszy. „Doświadczenie miłosierdzia staje się bowiem widzialne w świadectwie konkretnych znaków, jak uczył nas sam Jezus. Za każdym razem, kiedy wierny sam wykona jeden lub kilka z tych uczynków, z pewnością otrzyma jubileuszowy odpust”. Ojciec Święty wskazuje ponadto, że będzie go można uzyskać również dla zmarłych. „Tak jak pamiętamy o nich podczas Mszy św., tak też możemy, w wielkiej tajemnicy świętych obcowania, modlić się za nich, aby miłosierne oblicze Ojca uwolniło ich od wszelkich pozostałości winy i by mógł On przygarnąć ich do siebie w nieskończonej szczęśliwości” – pisze Franciszek.
Sporo miejsca Papież poświęca kwestii należytej wrażliwości indywidualnej i społecznej na kwestię przyjmowania nowego życia. Dotyczy to zwłaszcza dramatu aborcji i kobiet, które się jej poddały. „Wiem, że jest to dramat egzystencjalny i moralny. Spotkałem wiele kobiet, które nosiły w sercu blizny pozostawione przez ten ciężki i bolesny wybór. To, co się wydarzyło, jest głęboko niesłuszne; jednakże tylko wtedy, gdy zrozumie się to w prawdzie, można nie stracić nadziei. Przebaczenia Bożego nie można odmówić nikomu, kto żałuje, zwłaszcza jeśli ze szczerym sercem przystępuje do Sakramentu Spowiedzi, by pojednać się z Ojcem” – napisał Franciszek. Z tego też powodu w Roku Jubileuszowym postanowił upoważnić wszystkich kapłanów do rozgrzeszenia z grzechu aborcji osób, które jej dokonały, żałują tego z całego serca i proszą o przebaczenie. Kapłani powinni się zatem do tego wielkiego zadania dobrze przygotować.
Ostatnia uwaga papieskiego dekretu dotyczy wiernych, którzy z różnych powodów uważają za stosowne chodzenie do kościołów, w których posługują kapłani z Bractwa św. Piusa X. Zdaniem Franciszka ten Jubileuszowy Rok Miłosierdzia nie wyklucza nikogo. Ojciec Święty ufa, że w bliskiej przyszłości będzie można znaleźć rozwiązania pozwalające przywrócić pełną jedność z kapłanami i przełożonymi Bractwa. Tymczasem jednak, powodowany potrzebą zabiegania o dobro tych wiernych, Franciszek rozporządził, że osoby, które w Roku Świętym Miłosierdzia przystąpią do Sakramentu Pojednania u kapłanów z Bractwa św. Piusa X, otrzymają ważne i zgodne z prawem rozgrzeszenie.
Ty nauczyłeś nas, abyśmy byli miłosierni, jak Ojciec nasz niebieski
i powiedziałeś nam, że kto widzi Ciebie, widzi także i Jego.
Ukaż nam Twoje oblicze, a będziemy zbawieni.
Twój wzrok pełen miłości uwolnił Zacheusza oraz Mateusza od niewoli pieniądza,
a nierządnicę i Magdalenę od szukania szczęścia wyłącznie w rzeczach stworzonych.
Wzrok ten sprawił, że Piotr zapłakał po zdradzie,
a żałujący Dobry Łotr usłyszał zapewnienie o Raju.
Pozwól nam tak wysłuchać słów, które wypowiedziałeś do Samarytanki, jakbyś je wypowiedział do każdego z nas:
O, gdybyś znała dar Boży!
Ty, który jesteś Obliczem widzialnym Ojca niewidzialnego,
Boga, który objawia swoją wszechmoc przede wszystkim przez przebaczenie i miłosierdzie:
spraw, aby Kościół na świecie stał się widzialnym obliczem Ciebie, swojego Pana zmartwychwstałego i uwielbionego.
Ty zechciałeś również, aby Twoi słudzy przybrani byli w słabość po to,
aby mogli okazywać słuszne współczucie tym, którzy trwają w niewiedzy i błędzie:
niech każda osoba, która się do nich zwraca, czuje się oczekiwana, kochana oraz doświadcza przebaczenia od Boga.
Poślij Twojego Ducha i uświęć wszystkich nas Jego namaszczeniem,
aby Jubileusz Miłosierdzia był rokiem łaski od Pana,
a Twój Kościół z odnowionym entuzjazmem mógł nieść dobrą nowinę ubogim, głosić wolność więźniom i uciśnionym oraz przywracać wzrok niewidomym.
Prosimy o to za wstawiennictwem Maryi, Matki Miłosierdzia, Ciebie, który z Ojcem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Amen
Od 8 grudnia 2015 r. do 20 listopada 2016 r. potrwa w Kościele katolickim Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia Bożego.
Zapowiedział to Ojciec Święty Franciszek w trakcie nabożeństwa pokutnego, któremu przewodniczył 13 marca w Bazylice św. Piotra w Watykanie: "Drodzy bracia i siostry, często myślałem o tym, jak Kościół może uczynić jeszcze bardziej oczywistym swe posłannictwo bycia świadkiem miłosierdzia. Jest to droga, która rozpoczyna się od nawrócenia duchowego. I dlatego postanowiłem ogłosić Jubileusz Nadzwyczajny, którego ośrodkiem będzie Miłosierdzie Boże. Będzie to Rok Święty Miłosierdzia. Chcemy przeżywać go w świetle słów Pana: «Bądźcie miłosierni jak Ojciec wasz jest miłosierny» (Łk 6, 36)". – powiedział papież.
Rok Miłosierdzia rozpocznie się otwarciem Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia) br. a zakończy w Niedzielę Chrystusa Króla Wszechświata – 20 listopada 2016 r. Drzwi Święte (istniejące w rzymskich Bazylikach: św. Piotra, św. Jana na Lateranie, św. Pawła za Murami i św. Matki Bożej Większej) są otwierane tylko na czas Roku Świętego, a w normalnym okresie pozostają zamurowane. Ich otwarcie (najpierw w Bazylice św. Piotra, a potem w pozostałych) wyraża symbolicznie ideę otwarcia dla wszystkich wierzących tego szczególnego przejścia na stronę zbawienia.
Natomiast oficjalne i uroczyste ogłoszenie Roku Świętego odbędzie się podczas tegorocznej Niedzieli Miłosierdzia, uroczystości wprowadzonej do Kościoła powszechnego przez św. Jana Pawła II i obchodzonej w Drugą Niedzielę Wielkanocną. Papież Franciszek, stojąc przed Drzwiami Świętymi, ogłosi w tym dniu oficjalnie bullę na Rok Święty Miłosierdzia Bożego.
Dla Polski ma to szczególne znaczenie i jest niezwykłym znakiem, gdyż Ojciec Święty Franciszek będzie w tym czasie gościł w naszym kraju w 1050. rocznicę Chrztu Polski i weźmie udział w Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie, gdzie w Łagiewnikach jest ustanowione przez Św. Jana Pawła II Sanktuarium Miłosierdzia Bożego.
Wykaz dotychczasowych Jubileuszy zwyczajnych i nadzwyczajnych:
22 II-25 XII 1300: Bonifacy VIII
1350: Klemens VI (ale był to „Jubileusz bez papieża” w Rzymie, zwany potocznie „Jubileuszem św. Brygidy Szwedzkiej i Petrarki”)
11 IV 1389-30 IX (?)1390: ogłoszony przez Urbana VI, przeprowadzony przez Bonifacego IX
1400: Bonifacy IX (niewiele o nim wiadomo)
1423: Marcin V
24 XII 1449-1450: Mikołaj V
1475: ogłoszony przez Pawła II, przeprowadzony przez Sykstusa IV
22 XII 1499-XI 1500: Aleksander VI
17 XII 1524-XII 1525: Klemens VII
10 II 1550-6 I 1551: ogłoszony przez Pawła III, przeprowadzony przez Juliusza III
24 XII 1574-25 XII 1575: Grzegorz XIII
31 XII 1599-13 i 1601: Klemens VIII
24 XII 1624-24 XII 1625: Urban VIII
24 XII 1649-24 XII 1650: Innocenty X
24 XII 1674-24 XII 1675: Klemens X
24 XII 1699-24 XII 1700: rozpoczęty przez Innocentego XII, zakończony przez Klemensa XI
17 XII 1724-24 XII 1725: Benedykt XIII
24 XII 1749-25 XII 1750: Benedykt XIV
26 II-25 XII 1775: ogłoszony przez Klemensa XIV, przeprowadzony przez Piusa VI
19 XII 1824-25 XII 1825: Leon XII
1875: Pius IX
24 XII 1899-25 XII 1900: Leon XIII
24 XII 1924-25 XII 1925: Pius XI
1 IV 1933-2 IV 1934: Pius XI – Rok Święty Odkupienia
24 XII 1949-25 XII 1950: Pius XII
8 IX 1953-1 XI 1954 – Pius XII – Rok Święty Maryjny
24 XII 1974-24 XII 1975: Paweł VI
25 III 1983-22 IV 1984: Jan Paweł II – Rok Święty Odkupienia (II)
24 XII 1999-6 I 2001: Jan Paweł II
8 XII 2015-20 XI 2016: Franciszek – Rok Nadzwyczajny Miłosierdzia Bożego
W latach 1800 i 1850 Jubileusze się nie odbyły ze względu na napiętą sytuację polityczną tamtych czasów.
Należy jeszcze dodać, że trzej ostatni papieże ogłaszali w różnych okresach specjalne lata poświęcone różnym dziedzinom życia duchowego i kościelnego. Były to:
Rok Maryjny (7 VI 1987-15 VII 1988) – ogłoszony przez św. Jana Pawła II
Rok Rodziny (26 XII 1993-30 XII 1994) – ogłoszony przez św. Jana Pawła II
Rok Różańca (16 X 2002-31 X 2003) – ogłoszony przez św. Jana Pawła II
Rok Eucharystii (17 X 2004-23 X 005) – ogłoszony przez św. Jana Pawła II
Rok św. Pawła (28 VI 2008-29 VI 2009) – ogłoszony przez Benedykta XVI
Rok Kapłański (19 VI 2009-11 VI 2010) – ogłoszony przez Benedykta XVI
Rok Wiary (11 X 2012-24 XI 2013) – ogłoszony przez Benedykta XVI
Rok Życia Konsekrowanego (30 XI 2014 – 2 II 2016) – ogłoszony przez Franciszka.
2 stycznia 2016 r. (sobota) o godz. 7:00 p.m., po wieczornej Mszy św. zapraszamy naszych parafian i gości na godzinny Koncert Kolęd. Będzie to czas wspólnego kolędowania, jak również wysłuchania utworów w przeróżnych aranżacjach.
Koncert przygotowały wspólnie zespoły i schole działające przy naszej Parafii: Orkiestra Dęta, Chór im. Św. Jana Pawła II, Scholka Dziecięca "Boże Perełki", Zespół Młodzieżowy i Zespół "Misericordia".
W naszej Parafii odbyły się Rekolekcje Adwentowe, które poprowadził ks. kan. dr Andrzej Niedużak. Temat rekolekcji: „W drodze do świętości – 31 rocznica męczeńskiej śmierci bł. Księdza Jerzego Popiełuszki”.
W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP 8 grudnia rozpoczęliśmy Jubileuszowy Rok Miłosierdzia w naszym Sanktuarium. Zapraszamy obejrzeć wideorelację z Uroczystości.
Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. Ryszard Głowacki TChr dokonał uroczystego poświęcenia i otwarcia Bramy Miłosierdzia.
Prosimy o wypełnienie formularza kolędowego, który znajduje się w przedsionku kościoła (można wpisać imię księdza). Wizyty będą uzgadniane telefonicznie, biorąc pod uwagę dzień i godzinę tak, aby cała rodzina była obecna.
Zgłoszenia prosimy przedłożyć do niedzieli 20 grudnia w zakrystii. Kolęda rozpocznie się w poniedziałek 28 grudnia i będzie trwała do końca stycznia 2016 r.
Święta Bożego Narodzenia niosą ze sobą atmosferę miłości, braterstwa i radości. Pięknym zwyczajem jest odwiedzanie w tych dniach świątecznych swoich krewnych, przyjaciół, a także ludzi opuszczonych. Nic więc dziwnego, że w tym odwiedzaniu bliskich – swoich parafian – biorą udział duszpasterze. Błogosławieństwo kolędowe domów i mieszkań i znaczenie kredą drzwi mieszkań ma swoją głęboką wymowę. Jest to nawiązanie do wydarzeń Starego Testamentu. Oznaczenie domów krwią baranka paschalnego miało chronić dom i jego mieszkańców od nieszczęścia, było także publicznym wyznaniem do jakiej wspólnoty religijnej się należy. Również chrześcijanie przyjmujący kapłana dają świadectwo swojej przynależności do Kościoła. Chciejmy odwiedziny kolędowe w naszych rodzinach przeżywać w duchu radości bożonarodzeniowej, w duchu modlitwy, szczerej i serdecznej rozmowy z kapłanem odwiedzającym. Niech błogosławieństwo kolędowe chroni nasze domy, nasze rodziny i umacnia na drodze życia chrześcijańskiego.
W przedsionku kościoła są do odebrania zestawy niedzielnych kopert i kalendarze na Rok 2016. Prosimy o ich odbiór. Koperty z numerem posiadają rodziny, które są zapisane do naszej Parafii.
Osoby, które regularnie uczestniczą w życiu naszej wspólnoty, a dotychczas nie zapisały się do naszej Parafii, zachęcamy, aby to uczyniły. Razem z kopertami rozdawane są kalendarze na 2016 r. – Rok Miłosierdzia.
Dziękujemy p. Wojciechowi Zębali i p. Agnieszce Stankiewicz za przygotowanie kalendarza. Koszt druku jest sfinansowany przez osoby i firmy, których reklama widnieje na kalendarzu. Wszystkim sponsorom wyrażamy nasze "Bóg zapłać" za wsparcie!
W sobotę, 9 stycznia 2016 r., o godz. 05:30 p.m., w sali Kings Hall Banquets w Lombard, odbędzie się Parafialne Spotkanie Opłatkowe. Cena biletu dla dorosłych wynosi: $30; dla dzieci od 4 do 12 roku życia: $15; dzieci do 4 roku życia – bezpłatnie.
Zapraszamy wszystkich Parafian do wzięcia udziału w naszym Spotkaniu Opłatkowym. W sprawie rezerwacji prosimy o kontakt z p. Jolantą Smoter : (630) 740-2749 lub z s. Magdaleną w Biurze Parafialnym.
W naszej Parafii rozpoczęły się Rekolekcje Adwentowe, które potrwają do środy 16 grudnia. Nauki rekolekcyjne są głoszone podczas każdej Mszy św. w niedzielę oraz w poniedziałek, wtorek i środę o godz. 06:00 a.m. i 07:00 p.m. Rekolekcje prowadzi ks. kan. dr Andrzej Niedużak.
Temat rekolekcji: „W drodze do świętości – 31-ta rocznica męczeńskiej śmierci Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki”.
I- część/ Przedstawienie niezwykłej postaci księdza Jerzego Popiełuszki
II- część/ Ponadczasowy wymiar nauczania społecznego ks. Jerzego Popiełuszki
III-część/ Męczeństwo/ Cuda za wstawiennictwem Błogosławionego
„Rodzina fundamentem Kościoła i narodu".
Sakrament pokuty i pojednania w czasie Rekolekcji:
Poniedziałek, wtorek, środa – 14, 15, 16 grudnia
godz. 06:00 a.m. – 07:30 a.m. oraz 06:00 p.m. – 08:00 p.m.
NASZ REKOLEKCJONISTA
Ks. kan. dr Andrzej Niedużak
Kapłan Diecezji Zamojsko – Lubaczowskiej, magister teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, doktor w zakresie socjologii kultury, adiunkt w Katedrze Międzynarodowych Stosunków Kulturalnych i Badań Etnicznych Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, wykładowca w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Lwowie – Brzuchowicach, Członek Towarzystwa Filozoficzno-Ekonomicznego Ukrainy, Dyrektor Domu Księży Seniorów w Biłgoraju, Kapelan Domu Pomocy Społecznej dla Kombatantów w Biłgoraju. W swojej pracy naukowej zajmuje się głównie problematyką społeczną, szczególne miejsce w jego życiu zajmuje postać, nauczanie i męczeństwo Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki. Jest między innymi autorem i redaktorem dwóch pozycji książkowych poświęconych postaci Tego Wielkiego Polaka. W swojej posłudze duszpasterskiej pochyla się nad osobami starszymi, chorymi i cierpiącymi, nie tylko nad ich cierpieniem fizycznym, ale i duchowym oraz moralnym. Jako Kapelan Domu Pomocy Społecznej poprzez codziennie odprawianą mszę świętą i inne nabożeństwa w Kaplicy świadczy i stwarza przebywającym tam mieszkańcom poczucie bezpieczeństwa i opieki duchowej oraz współtworzy im warunki do godnego życia w okresie starości.
Tytuł rekolekcji:
„W drodze do świętości – 31-ta rocznica męczeńskiej śmierci Błogosławionego Księdza Jerzego Popiełuszki”
I- część/ Przedstawienie niezwykłej postaci księdza Jerzego Popiełuszki
II- część/Ponadczasowy wymiar nauczania społecznego księdza Jerzego Popiełuszki
III-część/ Męczeństwo/ Cuda za wstawiennictwem Błogosławionego
Książka „Ksiądz Jerzy Popiełuszko – W drodze do świętości ” autor Ks. dr Andrzej Niedużak
Książka „Ksiądz Jerzy Popiełuszko – W drodze do świętości” zawiera 9 rozdziałów: I rozdział – Życiorys, II – Nauczanie społeczne, III – Prześladowanie i męczeństwo. W pozostałych rozdziałach znalazł się Testament bydgoski – wygłoszony przez Jerzego Popiełuszkę w bydgoskim kościele Świętych Polskich Braci Męczenników 19.10.1984 r. – rozważania różańcowe dotyczące tajemnic bolesnych; Beatyfikacja Ks. Jerzego Popiełuszki, Cuda i łaski za wstawiennictwem księdza Jerzego, Kalendarium życia i śmierci oraz modlitwy za wstawiennictwem Błogosławionego. Ponadto książka zawiera streszczenie w języku angielskim: Rev. Jerzy Popiełuszko – On the way to holiness.
Niniejsza książka jest ukazaniem życia, działalności i męczeńskiej śmierci księdza Jerzego. Jest próbą ukazania wpływu społecznego nauczania księdza Jerzego na polskie społeczeństwo. Stanowi ona pogłębione studium historyczne mające na celu umiejscowienie niezwykłej ofiary księdza Jerzego w kontekście zbawienia, tzw. Bożego działania w historii ludzkości.
Autor tej publikacji pozwala sobie żywić nadzieję, że pomoże ona nie tylko w przypomnieniu tej niezwykłej postaci, którą był Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko, lecz także w jej odkryciu tym, którzy Go jeszcze nie poznali.
Książka jest wartościowa i godna polecenia. Dostarcza czytelnikowi cennych refleksji, ale również otwiera człowieka na życie, które było „sama miłością, miłością, aż do końca”.
Płyta „Ksiądz Jerzy Popiełuszko – Kazania – Modlitwy” zawiera fragmenty kazań wygłoszonych w czasie Mszy za Ojczyznę i modlitwy za Wstawiennictwem Błogosławionego.
8 grudnia w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. Ryszard Głowacki TChr dokonał uroczystego poświęcenia i otwarcia Bramy Miłosierdzia. Po Mszy św. chór parafialny i zespół "Misericordia" wykonali Akatyst ku czci Bogurodzicy.
W niedzielę 6 grudnia po Mszy św. o godz. 11:00 a.m. dzieci naszej parafii spotkali się ze św. Mikołajem, patronem m.in. cukierników i piekarzy, pielgrzymów i podróżnych, pojednania Wschodu i Zachodu. Św. Biskup z Miry każdemu rozdał prezenty.
W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP 8 grudnia po Mszy św. wieczornej o godz. 07:00 p.m. zapraszamy na Nabożeństwo Maryjne, w czasie którego Chór parafialny oraz Zespół "Misericordia" wykonają AKATYST ku czci Bogurodzicy. Prosimy, aby przynieść ze sobą świece.
Chcemy uwielbić Najświętszą Maryję Pannę, śpiewając ten piękny Hymn sławiący Jej udział w Dziele Zbawienia.
1. Czym jest Akatyst ku czci Bogurodzicy?
Akatyst ku czci Bogurodzicy jest hymnem liturgicznym charakterystycznym dla kościołów Wschodu, przez wielu uważanym za jedno z największych arcydzieł literatury bizantyjskiej. Śpiew tego hymnu pochwalnego, jak wskazuje na to nazwa, wykonywany jest na stojąco.
2. Kto jest autorem Akatystu?
Akatyst ku czci Bogurodzicy pochodzi najprawdopodobniej z V-VI wieku. Jego autorstwo łączy się zazwyczaj z osobą świętego Romana Melodosa (Pieśniarza), greckojęzycznego poety chrześcijańskiego, autora licznych pieśni i hymnów liturgicznych. Niektórzy podejrzewają, że autorem Akatystu ku czci Bogurodzicy może być sam Sergiusz I (patriarcha Konstantynopola w latach 610-638).
3. Kiedy wyśpiewano Akatyst?
Jak już wspomniano wyżej, greckie słowo Akathistos oznacza "hymn śpiewany na stojąco". Właśnie w ten sposób Akatyst po raz pierwszy został wykonany 7 sierpnia 626 r., kiedy to dzięki opiece Bogurodzicy Konstantynopol został uratowany przed atakiem pogańskich Awarów. Gwałtowny huragan rozpędził wtedy nieprzyjacielską flotę, rzucając statki na wybrzeże niedaleko sanktuarium Deipara – Matki Bożej w Blachernach, dzielnicy Konstantynopola. Ludność miasta, odczytując w tym cudownym ocaleniu znak wstawiennictwa i opieki Maryi, miała wówczas spędzić całą noc śpiewając na stojąco hymn ku czci Bogurodzicy, dziękując Jej w ten sposób za ratunek. Inni natomiast podają, że Akatyst wykonano również w podziękowaniu za ocalenie Konstantynopola od oblężeń arabskich w roku 677 (za czasów Konstantyna IV) oraz w roku 718 (za czasów Leona III). Około VIII wieku Akatyst został przetłumaczony na łacinę i na wiele innych języków, w wyniku czego wywarł ogromny wpływ na poezję maryjną całego Kościoła. Polski przekład Akatystu został dokonany w 1965 roku przez jezuitę Mieczysława Bednarza.
4. Co jest treścią Akatystu?
Zasadniczym tematem Akatystu jest udział Matki Boskiej w ziemskim życiu Chrystusa i w Jego Kościele. Przeplatają się w nim teksty odnoszące się do Matki Boskiej i Pana Jezusa. Pierwsza połowa Akatystu dotyczy narodzenia Chrystusa oraz zdarzeń z nim związanych. Druga połowa ma za przedmiot nadprzyrodzone skutki przyjścia Zbawiciela na ziemię.
5. Jaka jest struktura Akatystu?
Akatyst ku czci Bogurodzicy rozpoczyna się wezwaniem skierowanym ku Bogu i pochwałą Trójcy Przenajświętszej, po których śpiewany jest megalynarion jako hymn. Następnie śpiewa się Alleluja i słucha fragmentu Ewangelii. Po Ewangelii na Akatyst składają się 4 zwrotki (stasis) i 24 strofy. Poszczególne strofy, podobnie jak miało to miejsce w greckim oryginale, także w polskiej wersji zaczynają się od kolejnych liter alfabetu. Strofami tymi są, na przemian, tak zwane ikosy (strofy dłuższe) oraz kondakiony (strofy krótkie). Jedne i drugi są pewnego rodzaju poetyckimi homiliami. Każdy kondakion kończy się refrenem "alleluja", natomiast każdy ikos zawiera w sobie inkantację kończącą się słowami "Witaj, Oblubienico dziewicza". Po wykonaniu ostatniego kondakionu następuje „Litania pokoju”, modlitwa, „Ojcze nasz” i błogosławieństwo.
Z radością pragnę poinformować, iż Ks. Biskup Daniel R. Conlon, Ordynariusz diecezji Joliet desygnował nasze Sanktuarium na kościół stacyjny Jubileuszu Miłosierdzia. W załączniku po prawej stronie umieszczony jest list ks. Biskupa ustanawiający naszą świątynię miejscem pielgrzymkowym tego roku i zyskania odpustów.
Uroczystości otwarcia Drzwi Świętych Roku Miłosierdzia w naszym Sanktuarium dokona w dniu 8 grudnia o godz. 7:00pm Ks. Ryszard Głowacki, TChr Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego.
“Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
Jak odległy jest wschód od zachodu,
tak daleko odsuwa od nas nasze winy.
Jak ojciec lituje się nad dziećmi,
tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają”. Ps 103
Tak modli się psalmista, oddając niejako całą treść tego, czym jest Boże Miłosierdzie. Nic tak nie jest nam potrzebne, jak Boże Miłosierdzie – ta miłość łaskawa, współczująca, kierująca na drogę ku świętości. Patrząc na obraz Miłosiernego Chrystusa, na Jego Serce promieniujące łaskami, w głębi duszy możemy usłyszeć to, co słyszała święta Siostra Faustyna: „Nie lękaj się niczego, Ja jestem zawsze z Tobą.” (Dz. z. II). Kto szczerym sercem odpowie: JEZU UFAM TOBIE, znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków. A zatem każdy z nas może i powinien umieć odczytać miłosierdzie skierowane do niego przez Boga, poznać Jego życzliwość i dobroć, bo wtedy idzie do Boga z ufnością.
W Bogu znajduje Ojca, który kocha, przebacza, umacnia w walce z grzechem i pomaga Swoją wszechmocą osiągnąć wieczne zbawienie. A więc Miłosierdzie Boże to jest to, czego oczekujemy i czego mamy doświadczać, co mamy rozumieć i rozpoznawać. Bóg nie karze, Bóg nas doświadcza swoją miłością. Pytanie jest tylko jedno: czy my to przyjmujemy, czy odrzucamy?
Ojciec Święty Jan Paweł II często używał określenia miłość miłosierna. W encyklice „Dives in misericordia” pisał, że miłosierdzie jest nieodzownym wymiarem miłości, jest jakby drugim jej imieniem (DM 7). Miłosierdzie – według niego – jest zewnętrznym kształtem miłości Boga wobec człowieka obarczonego ciężarem ludzkiej słabości. Miłosierdzie – pisał – określane jako miłosierna miłość posiada wszystkie cechy miłości w najszerszym tego słowa znaczeniu. Zawiera w sobie to wszystko, co składa się na treść miłości ojcowskiej, macierzyńskiej, oblubieńczej, braterskiej, przyjacielskiej i koleżeńskiej, która jest łaskawa, cierpliwa, współczująca, ofiarna, uczynna, wybaczająca i wierna. Miłosierna miłość koncentruje się przede wszystkim na podstawowej wartości człowieka, jaką stanowi godność jego człowieczeństwa i tę właśnie godność stara się ocalić, oczyścić i podnieść, wydobyć niejako spod wszelkich nawarstwień zła.
Z kolei w Orędziu na tegoroczny Wielki Post Franciszek przypomniał: „Jakże pragnę, aby miejsca, w których wyraża się Kościół, w szczególności nasze parafie i nasze wspólnoty, stały się wyspami miłosierdzia na morzu obojętności!"
Ten rok, będzie czasem szczególnej łaski, zrozumienia, przeżycia i doświadczenia wielkości tak wielkiego Bożego daru – Jego Miłosierdzia.
Zapraszam do nawiedzenia naszej świątyni często, w celu zyskania Bożego dobrodziejstwa Łaski. Niech Maryja, Matka Miłosierdzia nam te Boże dary wyprasza.
Moi Drodzy,
dzieli nas kilka dni od rozpoczęcia “Nadzwyczajnego Jubileuszu Bożego Miłosierdzia”.
Z radością pragnę poinformować iż Ks. Biskup Daniel R. Conlon, Ordynariusz diecezji Joliet desygnował nasze Sanktuarium na kościół stacyjny Jubileuszu Miłosierdzia. W załączniku po prawej stronie umieszczony jest list ks. Biskupa ustanawiający naszą świątynię miejscem pielgrzymkowym tego roku i zyskania odpustów.
Uroczystości otwarcia Drzwi Świętych Roku Miłosierdzia w naszym Sanktuarium dokona w dniu 8 grudnia o godz. 7:00pm Ks. Ryszard Głowacki, TChr Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego.
“Miłosierny jest Pan i łaskawy,
nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.
Nie postępuje z nami według naszych grzechów
ani według win naszych nam nie odpłaca.
Jak odległy jest wschód od zachodu,
tak daleko odsuwa od nas nasze winy.
Jak ojciec lituje się nad dziećmi,
tak Pan się lituje nad tymi, którzy cześć Mu oddają”. Ps 103
Tak modli się psalmista, oddając niejako całą treść tego, czym jest Boże Miłosierdzie. Nic tak nie jest nam potrzebne, jak Boże Miłosierdzie – ta miłość łaskawa, współczująca, kierująca na drogę ku świętości. Patrząc na obraz Miłosiernego Chrystusa, na Jego Serce promieniujące łaskami, w głębi duszy możemy usłyszeć to, co słyszała święta Siostra Faustyna: „Nie lękaj się niczego, Ja jestem zawsze z Tobą.” (Dz. z. II). Kto szczerym sercem odpowie: JEZU UFAM TOBIE, znajdzie ukojenie wszelkich niepokojów i lęków. A zatem każdy z nas może i powinien umieć odczytać miłosierdzie skierowane do niego przez Boga, poznać Jego życzliwość i dobroć, bo wtedy idzie do Boga z ufnością.
W Bogu znajduje Ojca, który kocha, przebacza, umacnia w walce z grzechem i pomaga Swoją wszechmocą osiągnąć wieczne zbawienie. A więc Miłosierdzie Boże to jest to, czego oczekujemy i czego mamy doświadczać, co mamy rozumieć i rozpoznawać. Bóg nie karze, Bóg nas doświadcza swoją miłością. Pytanie jest tylko jedno: czy my to przyjmujemy, czy odrzucamy?
Ojciec Święty Jan Paweł II często używał określenia miłość miłosierna. W encyklice „Dives in misericordia” pisał, że miłosierdzie jest nieodzownym wymiarem miłości, jest jakby drugim jej imieniem (DM 7). Miłosierdzie – według niego – jest zewnętrznym kształtem miłości Boga wobec człowieka obarczonego ciężarem ludzkiej słabości. Miłosierdzie – pisał – określane jako miłosierna miłość posiada wszystkie cechy miłości w najszerszym tego słowa znaczeniu. Zawiera w sobie to wszystko, co składa się na treść miłości ojcowskiej, macierzyńskiej, oblubieńczej, braterskiej, przyjacielskiej i koleżeńskiej, która jest łaskawa, cierpliwa, współczująca, ofiarna, uczynna, wybaczająca i wierna. Miłosierna miłość koncentruje się przede wszystkim na podstawowej wartości człowieka, jaką stanowi godność jego człowieczeństwa i tę właśnie godność stara się ocalić, oczyścić i podnieść, wydobyć niejako spod wszelkich nawarstwień zła.
Z kolei w Orędziu na tegoroczny Wielki Post Franciszek przypomniał: „Jakże pragnę, aby miejsca, w których wyraża się Kościół, w szczególności nasze parafie i nasze wspólnoty, stały się wyspami miłosierdzia na morzu obojętności!"
Ten rok, będzie czasem szczególnej łaski, zrozumienia, przeżycia i doświadczenia wielkości tak wielkiego Bożego daru – Jego Miłosierdzia.
Zapraszam do nawiedzenia naszej świątyni często, w celu zyskania Bożego dobrodziejstwa Łaski. Niech Maryja, Matka Miłosierdzia nam te Boże dary wyprasza.
Św. Sylwestra: 31 grudnia 2015 – czwartek 6:00 p.m. – Nabożeństwo dziękczynne za 2015 r.
Możliwość spowiedzi od 6:00 p.m. do 7:00 p.m. 7:00 p.m. – Msza Św. na zakończenie 2015 r.
STYCZEŃ 2016
Uroczystość Bożej Rodzicielki Maryi (Nowy Rok) – I Piątek miesiąca:
1 stycznia, 2016 – piątek
Msze Święte:
9:00 a.m.
11:00 a.m.
1:00 p.m.
Koronka do Bożego Miłosierdzia: 03:00 p.m. 3:30 p.m.
7:00 p.m. Możliwość spowiedzi I-piątkowej tylko w godzinach, kiedy sprawowane są Msze św.
Koncert kolęd: 2 stycznia, 2016 – sobota
O godz. 07:00 p.m.
Od kilku lat Siostry Misjonarki Chrystusa Króla prowadzą Dom Samotnej Matki św. Rodziny, w którym pomoc od chwili istnienia znalazło już ponad 70 kobiet i ponad 120 dzieci.
Jest to jak dotąd jedyna placówka w naszej społeczności polonijnej o tym charakterze, która daje nie tylko schronienie, ale również stara się pomagać poprzez różnego rodzaju terapie, pomoc medyczną i materialną szczególnie matkom z dziećmi, które w wskutek przemocy domowej lub alkoholizmu znalazły się w trudnej sytuacji życiowej i materialnej. Dom utrzymuje się jedynie z dobrowolnych donacji ofiarodawców oraz dorocznego Pikniku na ten cel. Kolejną inicjatywą, która ma wspomóc utrzymanie i prowadzenie tego Domu jest Świeczka na stół wigilijny. W sobotę 12 grudnia i w niedzielę 13 grudnia, będzie okazja do nabycia takiej świeczki na stół wigilijny, która niech będzie symbolem naszego dzielenia się z tymi, którzy czekają na naszą pomoc.
Za wszelkie wsparcie na ten cel składamy serdeczne podziękowanie „Bóg zapłać”.
Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. Ryszard Głowacki SChr w ramach wizytacji kanonicznej Prowincji w USA i Kanadzie odwiedził naszą parafię. W niedzielę 22 listopada ks. Generał odprawił Mszę św. o godz. 11:00 a.m., a po niej spotkał się z członkami Rady Parafialnej.
Moi Drodzy: Adwent jest pięknym okresem liturgicznym, bogatym w wielość symboli i w treści, które ten okres zawiera.
Przede wszystkim jest to okres zarówno przygotowywania się do jednego z najstarszych świąt chrześcijańskich, jakim jest Boże Narodzenie, wczucia się w starotestamentalną ludzkość, która z niespokojną tęsknotą oczekiwała Narodzin Zbawiciela jak i zwrócenia uwagi na wymiar chrześcijańskiego życia, które jest nieustannym czuwaniem i oczekiwaniem na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa w chwale. Ten dwojaki charakter Adwentu podkreśla I prefacja adwentowa w słowach: “On przez pierwsze przyjście w ludzkiej naturze spełnił Twoje odwieczne postanowienie, a nam otworzył drogę wiecznego zbawienia. On ponownie przyjdzie w blasku swej chwały, aby nam udzielić obiecanych darów, których, czuwając, z ufnością oczekujemy”. Chrześcijanin z ufnością oczekuje Jezusa Chrystusa, nie mogąc doczekać się na spotkanie z Nim. Zawsze jest gotowy. Zawsze czujny. Zawsze wrażliwy na swój grzech.
Zapraszam i zachęcam do uczestnictwa w Roratach, które wyrażają ten aspekt czuwania obecnego w życiu chrześcijańskim. Także do ustawienia w domu wieńca adwentowego – niech spalające się świece przypominają nam o nadejściu Świąt Narodzenia Pana. Będzie to akcent naszej wiary, iż nie biegniemy za tym co narzuca na laicki świat. Ale wpisujemy nasze życie w tradycję Kościoła. To wyrażać będzie także nasz udział w rekolekcjach adwentowych, przedświątecznym przyjęciu Sakramentu Pojednania i przygotowaniu na stół wigilijny siana i opłatków, aby dzielić się duchem jedności i przebaczenia z najbliższymi. To będzie także ustawienie betlejemskiego żłóbka i choinki jako symbolu Bożego Narodzenia o wielorakim znaczeniu. Nie zapomnijmy o tych którzy w tym czasie są w różnorakiej potrzebie życiowej. Temu także służyć będzie “Drzewko Życzliwych Serc” ustawione w przedsionku kościoła – okazja do świadczenia chrześcijańskiej troski o potrzebujących i ubogich.
Prośmy Matkę Bożą Niepokalanie Poczętą, która uczy nas ufnej modlitwy i która zachowywała pełne czci milczenie, rozważając wielkie tajemnice wiary, aby pomogła nam wytrwać w cierpliwości i abyśmy przy końcu naszego adwentu – oczekiwania na spotkanie z Panem, mogli powiedzieć za świętym Pawłem: "W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkich, którzy umiłowali pojawienie się Jego" (2 Tm 4,7-8).
Życzę błogosławionych owoców przeżywania tegorocznego Adwentu, u początku którego rozpoczniemy wielki rok Łaski – Rok Bożego Miłosierdzia.
Z pozdrowieniem w Panu,
Ks. Tadeusz Winnicki TChr
Znaczenie
Iglaste drzewko od dawna jest symbolem życia i odradzania się. W tradycji chrześcijańskiej żywe drzewko to symbol Chrystusa, jako źródła życia. Chrystus umarł na krzyżu – drzewie życia. Choinka nawiązuje do Jego zbawczej męki, gdyż jej zieleń i świeżość oznacza nieprzemijające życie. Nie tylko sama choinka ma swoje korzenie w tradycji ludowej. Również ozdoby choinkowe mają swoją symbolikę:
• Anioły mają chronić i opiekować się domownikami
• Łańcuchy to symbol wzmacniania rodzinnych więzi
• Dzwoneczki niosą dobre nowiny i radosne wydarzenia
• Choinkowe lampki mają osłonić dom przed złymi mocami, a także odwrócić nieżyczliwych ludzi i złe uroki
• Jabłka to symbol rajskiego drzewka
• Gwiazda betlejemska lub ozdobny czubek na szczycie choinki pomogą wrócić do domu z dalekich stron
Po raz drugi w naszym kościele jest organizowane “Drzewko Życzliwych Serc”. Zapraszamy do podzielenia się z innymi, do sprawienia komuś radości na nadchodzące Święta – przez podjęcie serduszka lub kartki z choinki stojącej w przedsionku naszej świątyni.
Można zakupić “Gift Card” w sklepie i przynieść do kościoła między 5/6 i 12/13 grudnia. Kartki z “Gift Card” prosimy wrzucać do specjalnego pudełka stojącego przy choince. Będą nimi obdarowani potrzebujący i ubodzy ludzie. Prosimy nie przynosić prezentów w innej postaci.
Z pewnością Bóg dostrzeże Twoje dobre ludzkie serce.
Adwent jest czasem czuwania, oczekiwania i przygotowania na narodzenie Zbawiciela oraz na powtórne Jego przyjście. W okresie Adwentu Msze św. Roratnie będą odprawiane:
– dla dorosłych – od poniedziałku do soboty o godz. 06:00 a.m.
– dla dzieci – w środy o godz. 07:00 p.m.
– dla młodzież – w soboty o godz. 06:00 a.m.
Zapraszamy wszystkich do wspólnego Adwentowego Oczekiwania!
Dzieci prosimy o zaopatrzenie się w lampiony (można je także nabyć w naszym parafialnym sklepiku).
W czwartek 26 listopada w Święto Dziękczynienia Msze św. w naszym kościele będą odprawione o godz.: 08:00 a.m. i 11:00 a.m. Nie będzie w tym dniu Mszy św. wieczornej o 07:00 p.m. Biuro Parafialne będzie w tym dniu nieczynne.
ŻYCZENIA KS. PROBOSZCZA Z OKAZJI DNIA DZIĘKCZYNIENIA
Drodzy Moi:
Przyjmuje się, że pierwszy Thanksgiving miał miejsce w Plymouth, w stanie Massachusetts w 1621. Jego uczestnikami byli przybyli z Anglii na statku „Mayflower” pielgrzymi, którzy oddali się razem z okolicznymi Indianami 3 dniowej biesiadzie, na której główną atrakcją były dzikie indyki. Pielgrzymi przeżyli swoją pierwszą srogą zimę z pomocą miejscowego indiańskiego plemienia Wampanoag, który następnie brał udział w biesiadzie. W 1863 r. prezydent A. Lincoln wydał proklamację ustanawiającą oficjalnie święto Thanksgiving i ustanawiającą go na ostatni czwartek listopada.
Święto Dziękczynienia to najbardziej amerykańskie ze wszystkich obchodzonych świąt. Przede wszystkim to święto, kultywujące więzi rodzinne, jest okazją do ogniskowania bliskości i wspólnej refleksji nad minionym rokiem i podziękowania Bogu za otrzymane dary i nadzieję, siłę do sprostania nadchodzącym nowym zmaganiom. Spożycie wspólnego posiłku poprzedzone jest modlitwą dziękczynną skierowaną do Boga.
Ten powrotny lot do rodzinnego domu w kraju rozpostartym od oceanu Atlantyckiego do Pacyfiku ma też miejscowy unikalny smak powrotów po dłuższym okresie nieobecności, w celu zrozumienia tradycyjnej mądrości czasu i postrzegania zmian, jakie on ze sobą niesie, bo czas to nic innego jak dystans między narodzinami i śmiercią każdego z nas…
Przeżywajmy ten dzień jako Dzień Wdzięczności wobec naszego Dobrego i Miłującego nas Ojca za dary, jakie od Niego otrzymujemy. Niech to będzie także okazja do refleksji nad jednym, czy w ogóle jesteśmy Bogu wdzięczni za to kim jesteśmy, za nasze życie i jego codzienne wyzwania. Czy też przeżywamy je jako ci ewangeliczni beneficjenci łaski, którzy otrzymali od Jezusa dar uzdrowienia, a przyszedł tylko jeden z nich, aby podziękować za otrzymany dar, a był to Samarytanin, a więc prawie poganin.
Życzę Wam wszystkim ducha wdzięczności wobec Boga, a także i drugiego człowieka, który wnosi dobro w nasze życie. I nie krępujmy się jej okazywać.
W ubiegłą niedzielę 15 listopada br. odbył się koncert patriotyczno-religijny, w którym wzięły udział chór parafialny im. św. Jana Pawła II, orkiestra dęta, zespół "Misericordia" i zespół młodzieżowy. Ten koncert był także okazją do wspólnego śpiewania pieśni patriotycznych.
Czołem Tato, weź udział w WarszTatach w czasie III Polonijnego Kongresu Rodziny, który będzie miał miejsce w Chicago.
"Tej jesieni TATO-SFERA mocno uaktywni się w wśród Polonii w USA. Planowanych jest aż 4 edycje różnych typów warsztatów dla ojców (niektóre sesje także razem z żonami lub dziećmi). Poczuj się zaproszony na każde z tych wydarzeń przez Inicjatywę Tato.Net, również przez organizatorów III Polonijnego Kongresu Rodziny, Ruch Spotkań Małżeńskich oraz Domowy Kościół na czele z Bogdanem Falatem, wreszcie Klub Ojca zapoczątkowany w Chicago przez Zbyszka Podrazę. Teraz Ty też zaproś do TATO-SFERY znajomych ojców. Poniżej znajdziesz szczegółowe informacje. Spotkajmy się na warszTatach! Dobrzy ojcowie trzymają się razem".
Serdecznie pozdrawiam,
Dariusz Cupiał
OJCOWSKI KLUB [WSTĘP WOLNY] Sobota 21 listopada godz. 6 p.m. Dobrzy ojcowie trzymają się razem. Miejsce kolejnego spotkania: u św. Daniela (5337 S Natoma Ave, Chicago, IL). Temat: ”Sztuka szpagatu” na podstawie książki Dariusza Cupiała „Kolumbowie naszego pokolenia – historie mężczyzn, którzy postawili na ojcostwo”.
DLA OJCÓW I MATEK [OSTATNIE MIEJSCA] Chicago 20-21 listopada – podczas tych warsztatów odkryjesz siedem wielkich ojcowskich tematów, swoje silne i słabe strony a Twoja Żona dowie się, jak wspierać Cię w stawaniu się efektywnym ojcem. Czytaj więcej (+ formularz zgłoszeniowy)
ZABIERZ JĄ NA NIEZAPOMNIANĄ RANDKĘ CHICAGO 22 listopada – to będzie ważny, może zwrotny punkt w Waszej relacji: odkryjecie siebie nawzajem, a mając Ciebie u boku, Twoja dorastająca córka pewniej wkroczy w świat dorosłych… Zabierz ją na niezapomniane spotkanie oraz obiad. Czytaj więcej (+ formularz zgłoszeniowy)
Promocja wydarzenia t&c na Facebook: https://www.facebook.com/events/476219739216172/
BUDOWANIE WIĘZI Z DZIECKIEM Nowy Jork 5 grudnia – warszTaty „Bliżej” mają na celu przekazanie metody pogłębiania relacji ojciec – dziecko. Podczas zajęć poznasz cztery filary efektywnego ojcostwa, które pomogą Ci poprawić kontakt z synem/córką. Czytaj więcej (+ formularz zgłoszeniowy)
Konferencja została wygłoszona przez ks. Łukasza Górzyńskiego SAC podczas VII Forum Charyzmatycznego w kościele pw. Trójcy Świętej w Chicago 19 września 2015.
Konferencja została wygłoszona przez ks. Łukasza Górzyńskiego SAC podczas VII Forum Charyzmatycznego w kościele pw. Trójcy Świętej w Chicago 19 września 2015.
Wniedzielę 15 listopada będzie miał miejsce w naszym sanktuarium koncert patriotyczno-religijny. Koncertodbędzie się po Mszy św. wieczornejo godz. 07:00 p.m.
W jednogodzinnym koncercie wezmą udział chór parafialny im. św. Jana Pawła II, orkiestra dęta, zespół "Misericordia" i zespół młodzieżowy. Ten koncert będzie też okazją do wspólnego śpiewania pieśni patriotycznych.
Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej ks. Ryszard Głowacki SChr w ramach wizytacji kanonicznej Prowincji Północno-Amerykańskiej odwiedzi naszą parafię.
W niedzielę 22 listopada br. ks. Generał odprawi Mszę św. o godz. 11:00 a.m., a po niej spotka się z członkami Rady Duszpasterskiej i Ekonomicznej. Zapraszamy do udziału w tej Mszy św.
Ks. Generał spotka się także z kapłanami posługującymi w naszej parafii.
Wieczorem 20 listopada (piątek) br. w naszym Sanktuarium odbędzie się Czuwanie w intencji Polonii w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie oraz jej duszpasterzy.
Tegoroczne Czuwanie będzie połączone z odbywającym się w Chicago III Polonijnym Kongresem Rodziny.
Program Czuwania:
07:00 p.m. Msza św. (homilia – ks. Michał Wyrzykowski)
08:00 p.m. Nabożeństwo za rodziny (ks. Michał Wyrzykowski)
08:30 p.m. Różaniec (Siostry Misjonarki Chrystusa Króla)
09:00 p.m. Apel Jasnogórski (ks. Proboszcz)
18, 19 i 20 listopada (środa, czwartek i piątek) zapraszamy na Triduum przed Uroczystością Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata.
W czasie Triduum o godz. 07:00 p.m. – Msza św. z uroczystymi Nieszporami.
W środę Mszy św. będzie przewodniczył ks. Proboszcz Tadeusz Winnicki SChr, w czwartek – Przełożony Generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. Ryszard Głowacki SChr, w piątek – ks. Michał Wyrzykowski z parafii pw. św. Ferdynanda w Chicago.
6-8 listopada br. w parafii Trójcy Św. w Chicago odbyło się Spotkanie Ministrantów. Udział wzięli także nasi ministranci. Zwiedzili Polskie Muzeum, rozegrali turniej piłki nożnej. Spotkanie zakończyło się niedzielną Eucharystią odprawioną pod przewodnictwem ks. bpa A. Wypycha.
W niedzielę 8 listopada w Ośrodku Milenijnym Ojców Jezuitów w Chicago odbył się koncert charytatywny zorganizowany przez Fundację „Wiosna”. Wystąpili m.in. zespół młodzieżowy naszej parafii, a także dzieci z przedszkola "Dobrego Pasterza".
W sobotę 7 listopada br. parafialna grupa Odnowy w Duchu Św. „Arka Pana” przeżywała dzień skupienia w Sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbego w Marytown. Dzień skupienia poprowadził p. Alfred Dudek z Warszawy.
W sobotę 7 listopada b.r. parafialna grupa Odnowy w Duchu św. „Arka Pana” przeżywała swój dzień skupienia, który odbył się w Sanktuarium św. Maksymiliana Marii Kolbego w Marytown.
Relikwie św. Charbelanawiedzą nasze Sanktuarium w piątek, 13 listopada br. od godz. 12:00 do 01:00 p.m. Przez jedną godzinę będą obecne pośród nas. Zapraszamy na spotkanie ze św. Charbelem do naszej świątyni.
Wtorek, 10 listopada 2015 07:30 p.m. – 09:00 p.m.
Różaniec i Msza św. z prośba o uzdrowienie.
Piątek, 13 listopada 2015 07:30 a.m. – 09:00 p.m.
Msza św. z prośba o uzdrowienie i procesja
Św. Charbel (czyt. Szarbel) – pustelnik (Józef Antoni Makhlouf) urodził się 8.05.1828r. w Libanie. Rodzice byli gorliwymi katolikami obrządku maronickiego. Od dziecka miał szczególne nabożeństwo do Matki Boskiej i został Jej poświęcony na własność. Gdy miał 3 lata zmarł mu ojciec. W wieku 23 lat wstąpił do Zakonu Maronitów i przybrał imię Charbel, co znaczy "Pomazaniec Boży". Otrzymał święcenia kapłańskie. Od młodości odznaczał się wielką pobożnością, skromnością i szczerością. Posiadał anielską czystość, która promieniowała na otoczenie, gdziekolwiek był. W ubóstwie naśladował największych Świętych Kościoła. Był wierny regule zakonnej i swym przełożonym. Godzinami klęczał przed Najświętszym Sakramentem pogrążony w modlitwie. Gorąco czcił i kochał Matkę Bożą, naśladując Jej cnoty. Godzinami przed Jej wizerunkiem odmawiał Różaniec. Miał szacunek dla każdego człowieka. 23 lata żył jako pustelnik. Życie pustelnika składa się codziennie z 14 godzinnej modlitwy, 2 godzinnej medytacji, pracy na roli oraz 5 godzinnego snu. Oddawał się najsroższej pokucie i pracy, a jego długie posty, modlitwy, akty umartwiania w zjednoczeniu z Bogiem uczyniły go aniołem w ludzkiej postaci. Przez 39 lat swego kapłaństwa odprawiał Msze Święte zawsze po długim przygotowaniu i zawsze kończył dziękczynieniem trwającym nie krócej niż 2 godziny.
Zmarł 24.12.1898r. w wieku 70 lat. Pochowany na wiejskim skromnym cmentarzu w Święta Bożego Narodzenia. Już za życia uważany był za świętego. Władze kościelne dla zabezpieczenia ciała postanowiły ekshumować zwłoki, aby złożyć je w grobowcu. Przez 67 lat jego ciało było nienaruszone, a u jego grobu działy się liczne cuda i tysiące uzdrowień na duszy i ciele. Papież Paweł VI w dniu 9.10.1977r. ogłosił o. Charbela Świętym, nazywając go cudownym kwiatem świętości. Jest patronem Domów Modlitwy Św. Charbela, "Pokoju Zjednoczenia i Pojednania na Czasy Ostateczne".
Święci są czytelnym znakiem obecności niewidzialnego Boga, kochają nas i działają mocą Jego miłości. Innymi słowy to sam Pan Bóg działa przez nich, apeluje do naszej wolności, pokazuje nam ostateczny sens i cel naszego ziemskiego życia – niebo. Wzywa nas do nawrócenia, byśmy porzucili drogę grzechu, która prowadzi do strasznej rzeczywistości piekła, i zachęca do wytrwałej, codziennej modlitwy, regularnej spowiedzi, częstej Eucharystii oraz do życia według zasad Ewangelii.
Modlitwa do św. Charbela Święty Ojcze Charbelu, który wyrzekłeś się przyjemności światowych i żyłeś w pokorze i ukryciu w samotności eremu, a teraz przebywasz w chwale nieba, wstawiaj się za nami. Rozjaśnij nasze umysły i serca, utwierdź wiarę i wzmocnij wolę. Rozpal w nas miłość Boga i bliźniego. Pomagaj w wyborze dobra i unikania zła. Broń nas przed wrogami widzialnymi i niewidzialnymi i wspomagaj w naszej codzienności. Za Twoim wstawiennictwem wielu ludzi otrzymało od Boga dar uzdrowienia duszy i ciała, rozwiązania problemów w sytuacjach po ludzku beznadziejnych. Wejrzyj na nas z miłością, a jeżeli będzie to zgodne z wolą Bożą, uproś nam u Boga łaskę, o którą pokornie prosimy, a przede wszystkim pomagaj nam iść codziennie drogą świętości do życia wiecznego. Amen.
Zapraszamy na Mszę św. w intencji Ojczyzny 11 listopada w Święto Niepodległości o godz. 07:00 p.m. Natomiastw niedzielę 15 listopada będzie miał miejsce w naszym sanktuarium koncert patriotyczno-religijny.
Koncertodbędzie się w niedzielę 15 listopada po Mszy św. wieczornej (sprawowana o godz. 07:00 p.m.). W jednogodzinnym koncercie wezmą udział chór parafialny im. św. Jana Pawła II, orkiestra dęta, zespół "Misericordia" i zespół młodzieżowy. Ten koncert będzie też okazją do wspólnego śpiewania pieśni patriotycznych.
Osoby lub firmy, które chciałyby umieścić reklamę w naszym Kalendarzu Parafialnym na rok 2016, prosimy o kontakt z Panem Wojciechem Zębalą. Kontakt: +1 (630) 562-6787
31 października w sali gimnastycznej przy St. Paul School miał miejsce Bal Wszystkich Świętych dla dzieci. Dzieci przebrane za aniołów i świętych miały wspaniałą okazję radośnie świętować Wigilię Uroczystości Wszystkich Świętych.
31 października w Wigilię Uroczystości Wszystkich Świętych przeżywaliśmy III Czuwanie Zaduszkowe. Był to czas zadumy i modlitwy za naszych bliskich zmarłych, którzy spoczywają w Ojczyźnie i na całym świecie.
W imieniu ks. Prowincjała Pawła Bandurskiego SChr zapraszamy naszych Parafian i Przyjaciół na "weekend małżeński" w ramach III Polonijnego Kongresu Rodziny. Tematem spotkania będzie: „Zranieni – uzdrowieni w miłości”.
Koszt $60 od pary (dzieci za darmo). Dla dzieci będzie zapewniona opieka w oddzielnej sali. Konieczna wcześniejsza rejestracja (liczba uczestników ograniczona do 100 par małżeńskich).
W załączniku pod obrazkiem można pobrać planspotkania.
Dom Prowincjalny – Society of Christ
786 W Sunset Ave.
Lombard, IL 60148
Tel.: +1 (630) 424-0401
Od 19 – 22 listopada 2015 r. odbędzie się Trzeci Polonijny Kongres Rodziny w Chicago: czas poświęcony spotkaniom warsztatowym, konferencjom i nabożeństwom. Podejmowana będzie refleksja i modlitwa wokół tematu: "Zranieni – uzdrowieni w miłości". Zaproszenie do udziału skierowane jest do osób z rodzin zarówno wielo- jak i jednoosobowych, szczęśliwie prosperujących jak również tych, którzy przeżywają trudności czy kryzysy.
Organizatorzy mają nadzieję, że wiele osób zaproponuje swoje czynne uczestnictwo w tych spotkaniach modlitewnych i warsztatach, oraz wierzą, że Bóg, który jest MIŁOŚCIĄ przyjdzie z pomocą wszystkim, którzy w relacji do miłości poczuli się zranieni, przegrani, winni.
Miłość jest wielkim darem Boga dla człowieka. Dzięki miłości życie rozkwita. Brak miłości lub jej zranienie powodują zaburzenia rozwoju, są przyczyną nieszczęścia i niszczą relacje międzyosobowe. Miłość dobrze przeżywana stanowi podstawę leczenia z różnego typu zranień. Miłość jest doświadczeniem psychicznym i duchowym zarazem, a jej obecność lub brak obecności, przeżywamy także w ciele. Dlatego można powiedzieć, że miłość obecna w życiu człowieka przenika całą jego egzystencję i przyczynia się do wszechstronnego rozwoju. Jej brak lub zranienie ma także konsekwencje we wszystkich sferach ludzkiego życia.
Kongres jest organizowany z inicjatywy świeckich członków fundacji Strong Family / Silna Rodzina pod patronatem Arcybiskupa Chicago Blase J. Cupich, przy współpracy z Dyrektorem Wykonawczym Ligi Katolickiej Pomocy Religijnej Polsce i Polonii – biskupem Andrzejem P. Wypych oraz z Delegatem Arcybiskupa do spraw Polonii – ks. Robertem Fedek. Opiekunem duchowym tego pięknego przedsięwzięcia jest ojciec Jerzy Karpiński. W organizację wydarzeń kongresowych zaangażowani są wolontariusze, szczególnie ze Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR, Domowego Kościoła oraz Biuro Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji.
Program Kongresu został opracowany tak, aby każdy mógł znaleźć coś, co szczególnie do niego przemówi w modlitewnych nabożeństwach, konferencjach, warsztatach.
Prezentacje odbędą się głównie w języku polskim, ale będą również po angielsku.
Do Kongresu zostali zaproszeni cenieni specjaliści w swoich dziedzinach. Głównym mówcą jest ks. Prof. Romuald Jaworski, z Polski. Prezenterami będą (w porządku alfabetycznym): o. Paweł Bandurski, Halina i Jerzy Florczyk, s. Maksymiliana Kamińska, o. Piotr Kochanowicz, Robert Lawler, Małgorzata Olczak, o. Tomasz Oleniacz, ks. Piotr Samborski, Kamila Smyk-Jaworska, o. Paweł Witon, ks. Michał Wyrzykowski.
Niżej podajemy PLAN III Polonijnego Kongresu Rodziny w Chicago 2015
Dobiegły końca prace Synodu Biskupów o Rodzinie. W opublikowanym komunikacie ojców synodalnych z Polski czytamy m.in.: „Synod biskupów był doświadczeniem jedności Kościoła i ubogacaniem się Jego różnorodnością. (…)
(…) Teraz zaś zastanawiamy się nad tym, w jaki sposób przesłanie tego synodu wprowadzić w życie. Zachęcamy rodziny do wspólnej modlitwy i wychowania dzieci w wierze oraz zaangażowania w życie parafii i wspierania dzieł miłosierdzia. To zaproszenie kierujemy także do osób rozwiedzionych, żyjących w ponownych związkach cywilnych, które – choć nie przystępują do Komunii Świętej – nie są wykluczone z Kościoła. Warto, aby szczerze rozmawiały one z kapłanem, który pomoże im spojrzeć na ich sytuację oczyma Chrystusa”.
KOMUNIKAT NA ZAKOŃCZENIE SYNODU BISKUPÓW O MAŁŻEŃSTWIE I RODZINIE
Kończący się dzisiaj synod biskupów na temat małżeństwa i rodziny był doświadczeniem jedności Kościoła i ubogacaniem się Jego różnorodnością. Kościół szczerze zatroskany o rodzinę przypomniał światu jej niezastąpioną wartość. Zastanawiał się w jaki sposób skutecznie chronić jej prawa w życiu społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturalnym.
Jesteśmy wdzięczni papieżowi Franciszkowi za jego troskę o to, by Ewangelia Miłosierdzia Bożego dotarła do każdej rodziny. Dziękujemy, że przypomina nam, iż wciąż aktualne jest nauczanie św. Jana Pawła II, którego sam nazwał „Papieżem rodziny”.
Wyrażamy naszą wdzięczność całej Konferencji Episkopatu Polski, która nas upoważniła do reprezentowania Jej stanowiska. Dziękujemy wszystkim Polakom w Ojczyźnie i poza jej granicami za modlitwę i okazywane nam wyrazy wsparcia.
Umocnieniem podczas synodalnej dyskusji była dla nas świadomość, że w Polsce jest wiele rodzin, które z Bożą pomocą, w dobrej i złej doli, każdego dnia troszczą się o wierność swojemu powołaniu. Teraz zaś zastanawiamy się nad tym, w jaki sposób przesłanie tego synodu wprowadzić w życie.
Idąc za św. Janem Pawłem II, synod ten przypomniał – dostępne wszystkim wierzącym – sposoby aktywnego uczestnictwa w życiu Kościoła. Dlatego też zapraszamy wszystkich do regularnego uczestnictwa we Mszy Świętej, do zgłębiania Słowa Bożego. Zachęcamy rodziny do wspólnej modlitwy i wychowania dzieci w wierze oraz zaangażowania w życie parafii i wspierania dzieł miłosierdzia. To zaproszenie kierujemy także do osób rozwiedzionych, żyjących w ponownych związkach cywilnych, które – choć nie przystępują do Komunii Świętej – nie są wykluczone z Kościoła. Warto, aby szczerze rozmawiały one z kapłanem, który pomoże im spojrzeć na ich sytuację oczyma Chrystusa Pana, w świetle niezmiennej nauki Kościoła katolickiego.
Podczas tego synodu papież Franciszek ogłosił świętymi Zelię i Ludwika Martin, rodziców św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Niech miłość małżeńska i rodzicielska nowych Świętych stanie się wzorem i natchnieniem dla małżeństw i rodzin.
Zapraszamy naszych Parafian i Przyjaciół do przeżywania z nami Uroczystości Wszystkich Świętych orazWszystkich Wiernych Zmarłych.
Poniżej podajemy PORZĄDEK Mszy św. i towarzyszących tym wydarzeniom spotkań modlitewnych.
UROCZYSTOŚĆ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH – 1 LISTOPADA 06:00 p.m. (sobota)
09:00 p.m. III Czuwanie Zaduszkowe wraz z procesją światła (na zakończenie – Msza św.)
07:00 a.m. (niedziela), 09:00 a.m., 11:00 a.m., 01:00 p.m. 03:00 p.m. (Koronkado Miłosierdzia Bożego w intencji zmarłych)
03:30 p.m. (po Mszy św. – Modlitwa z prośba o uzdrowienie i uwolnienie)
07:00 p.m.
ZNICZE PRZY FIGURZE MATKI BOŻEJ FATIMSKIEJ.
Wielu z nas pozostawiło w Ojczyźnie, jak i w innych miejscach ziemi, swoich bliskich zmarłych. Nie możemy udać się na miejsce ich pochówku. Ale możemy jednoczyć się z nimi poprzez modlitwę. Czynimy to często przez wstawiennictwo Matki Zbawiciela i naszej. Zwyczajem naszej parafii tę modlitwę ofiarujemy przy figurze Matki Bożej Fatimskiej, zapalając przy niej znicze jako wyraz naszej jedności ze zmarłymi z naszych rodzin, przyjaciółmi i bliskimi.
Zapraszamy do udziału w tej modlitwie przez najbliższe dwa dni i cały tydzień.
Od uroczystości Wszystkich Świętych aż do 8 listopadamożna uzyskaćodpust zupełny dla zmarłych.
Co to jest odpust? „Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy <…>.
<…> Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” (KKK 1471).
Warunki uzyskania odpustu
Są to: spowiedź sakramentalna, przyjęcie Komunii św. i modlitwa w intencji papieża (chodzi tu o intencję, jaką Ojciec Święty wyznacza na każdy miesiąc, a nie w intencji osoby papieża). Warunek dotyczący modlitwy w intencjach Ojca Świętego wypełnia się całkowicie przez odmówienie Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo. Pozostawia się jednak wiernym możliwość odmówienia jakiejkolwiek innej modlitwy, zgodnie z ich pobożnością. Ponadto do uzyskania odpustu wymaga się wykluczenia wszelkiego przywiązania do grzechu, nawet powszedniego. Zatem tylko ten jest zdolny do uzyskania odpustu, kto został ochrzczony, nie jest ekskomunikowany i znajduje się w stanie łaski, przynajmniej pod koniec wypełniania przepisanych czynności. Jeśli brakuje pełnej tego rodzaju dyspozycji, albo nie zostaną spełnione wyliczone warunki, wtedy odpust będzie tylko cząstkowy.
Co to jest odpust?
Aby zrozumieć tę naukę i praktykę Kościoła, trzeba uświadomić sobie, że grzech ma podwójny skutek. Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego pozbawienie nazywa się „karą wieczną” za grzech. W sakramencie pojednania ta kara wieczna jest odpuszczona i następuje przywrócenie komunii z Bogiem. Jednakże każdy grzech, nawet powszedni, powoduje nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia albo na ziemi, albo po śmierci w stanie nazywanym czyśćcem. Takie oczyszczenie uwalnia od tego, co nazywamy „karą doczesną” za grzech. Darowanie kary doczesnej określa się terminem „odpust”.
Chrześcijanin powinien starać się, znosząc cierpliwie cierpienia i różnego rodzaju próby, a w końcu godząc się spokojnie na śmierć, przyjmować jako łaskę doczesne kary za grzech. Powinien starać się przez dzieła miłosierdzia i miłości, a także przez modlitwę i różne praktyki pokutne uwolnić się całkowicie od „starego człowieka” i przyoblec w człowieka nowego (por. KKK 1472 – 1473). W pracy nad sobą nie musi on jednak liczyć tylko na siebie, może bowiem czerpać ze skarbca Kościoła, który stanowią duchowe dobra płynące z Komunii świętych, a są to zadośćuczynienia i zasługi Chrystusa Pana, a także modlitwy i dobre uczynki Najświętszej Maryi Panny i wszystkich świętych, którzy pracując nad własnym uświęceniem, przyczynili się też do zbawienia swoich braci (por. KKK 1476).
Odpust cząstkowy lub zupełny
Odpust jest cząstkowy lub zupełny w zależności od tego, czy uwalnia od kary doczesnej w części lub w całości. Jest on oznaczany bez określania dni lub lat. Kryterium miary tego odpustu stanowi wysiłek i gorliwość, z jaką ktoś wykonuje dzieło obdarzone odpustem cząstkowym. Stąd tym więcej będzie darowania, im więcej gorliwości okaże osoba zyskująca odpust.
Można uzyskać tylko jeden odpust zupełny w ciągu dnia. Jednakże w momencie śmierci wierny może uzyskać odpust zupełny, chociażby tego dnia zyskał już inny odpust zupełny. Odpust cząstkowy można uzyskać kilka razy dziennie, chyba że co innego jest wyraźnie zaznaczone. Po jednej spowiedzi sakramentalnej można uzyskać kilka odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii eucharystycznej i po jednej modlitwie w intencjach Ojca Świętego zyskuje się tylko jeden odpust zupełny. Wypada, by Komunia święta i modlitwa w intencjach Ojca Świętego miały miejsce w tym dniu, w którym wykonuje się dzieło obdarzone odpustem.
Odpust za siebie lub za zmarłego
Odpust cząstkowy lub zupełny możemy ofiarować za zmarłego na sposób wstawiennictwa lub za siebie. Nie możemy uzyskać odpustu dla nikogo z żyjących, ponieważ każdy człowiek, dopóki żyje, sam jest w stanie dokonać przemiany swojego życia i wypełnić warunki wymagane do otrzymania odpustu.
W środę 28 października w święto św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza obchodziliśmy imieniny naszego Księdza Proboszcza Tadeusza Winnickiego TChr. Podczas Mszy św. o godz. 07:00 p.m. modliliśmy o potrzebne łaski dla Księdza Proboszcza.
"Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd nie zwróci się z ufnością do miłosierdzia Mojego" (Dz 300).
"Nie znajdzie żadna dusza usprawiedliwienia, dopokąd nie zwróci się z ufnością do miłosierdzia Mojego" (Dz 570).
"W tej ostatniej godzinie nic dusza nie ma na swoją obronę, prócz miłosierdzia Mojego" (Dz 1075).
"Mów światu o Moim miłosierdziu, niech pozna cała ludzkość niezgłębione miłosierdzie Moje" (Dz 848).
"Serce Moje jest miłosierdziem samym. Z tego morza miłosierdzia rozlewają się łaski na świat cały. Wszelka nędza tonie w Moim miłosierdziu, a wszelka łaska tryska z tego źródła – zbawcza i uświęcająca" (Dz 1777).
"W Starym Zakonie wysyłałem proroków do ludu swego z gromami. Dziś wysyłam ciebie do całej ludzkości z Moim miłosierdziem" (Dz 1588).
"Przygotujesz świat na ostateczne przyjście Moje" (Dz 429).
Jezus pragnie, żeby Jego miłosierdzie głoszone było po całym świecie: "Dusze, które szerzą cześć miłosierdzia Mojego, osłaniam je przez życie całe, jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinę śmierci nie będę im sędzią, ale miłosiernym Zbawicielem" (Dz1075).
Św. Faustyna głosi: "Niech wszechmoc miłosierdzia Twego, o Panie,
rozsławiona będzie po świecie całym,
niechaj cześć Jego nigdy nie ustanie,
głoś, duszo moja, miłosierdzie Boże z zapałem" (Dz 1298).
"Uwielbiaj, duszo moja, miłosierdzie Pana,
raduj się w Nim serce moje całe,
boś na to przez Niego wybrana,
by szerzyć miłosierdzia Jego chwałę" (Dz 1652).
Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej (łac. Societas Christi pro Emigrantibus Polonis; ang. Society of Christ Fathers), popularnie: chrystusowcy (SChr, TChr), jest zgromadzeniem zakonnym na prawach papieskich, którego członkami są kapłani i bracia, o ślubach prostych (członkowie składają śluby czasowe, a następnie wieczyste: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa).
Zgromadzenie założył 8 września 1932 roku kard. August Hlond, Prymas Polski, przy dużym współudziale ks. Ignacego Posadzego (założyciel Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla) w Potulicach koło Nakła. Kard. A. Hlond przygotował też Konstytucje Zgromadzenia. Wspólnota otwarła własne seminarium duchowne oraz domy w Gnieźnie (1933), Poznaniu i Puszczykowie (1935), Dolsku (1937), a także wydawnictwo z zakładami poligraficznymi w Potulicach. Już w 1933 roku rozpoczęto wydawanie dwumiesięcznika poświęconego duszpasterstwu wśród Polaków na wychodźstwie pt. „Głos Seminarium Zagranicznego”, a od 1936 roku miesięcznika biblijno-liturgicznego pt. „Msza Święta”, następnie kwartalnika hagiograficznego pt. „Cześć Świętych Polskich”. Pierwsi chrystusowcy wyjechali do pracy duszpasterskiej wśród Polonii w 1937 roku do Paryża i Londynu, a w 1938 do Estonii. Liczba członków Zgromadzenia wzrosła w 1939 roku z 40 do 184.
W czasie II wojny światowej chrystusowcy pracowali oficjalnie w Bydgoszczy i w Generalnej Guberni, natomiast konspiracyjnie posługiwali w rejonie Pyzdr i Ostrowa Wielkopolskiego oraz na terenie Niemiec jako robotnicy wśród osób wywiezionych na przymusowe roboty. Za pozwoleniem władz okupacyjnych byli też kapelanami w obozach przejściowych. W tym okresie zginęło 26 członków Zgromadzenia, a po tajnych studiach teologicznych w Krakowie wyświęcono 43 nowych kapłanów. Po wybuchu II wojny światowej Dom Główny w Poznaniu i Dom Macierzysty w Potulicach zostały zajęte przez Niemców, Zgromadzenie utraciło cały swój majątek.
Po wojnie odzyskano jedynie zniszczony dom na Ostrowie Tumskim w Poznaniu oraz dom w Puszczykowie. Od tej pory Dom Główny w Poznaniu stał się centrum Zgromadzenia. Powracający z rozproszenia wojennego chrystusowcy jako pierwsi włączyli się w pracę duszpasterską na Pomorzu Zachodnim. Ks. Florian Berlik TChr 6 maja 1945 roku odprawił pierwszą Mszę Świętą w powojennym Szczecinie. Następnie swoją działalnością duszpasterską objęli tereny od Pyrzyc po Kamień Pomorski i Trzebiatów. Do dziś, mimo przekazania diecezji wielu parafii, chrystusowy obsługują 18 placówek w archidiecezji szczecińskiej, pracują też w archidiecezjach gdańskiej i wrocławskiej oraz w diecezji koszalińskiej.
Wyjazd do polonijnej pracy duszpasterskiej był po wojnie bardzo utrudniony. Bywały wielkie trudności z uzyskaniem paszportu, jednak nawet wtedy chrystusowy podejmowali posługę duszpasterską na emigracji. Aby zapewnić stały dopływ kandydatów do kapłaństwa, już w 1945 roku w Poznaniu otwarto bursę dla gimnazjalistów, którą po roku przekształcono na Niższe Seminarium Duchowne. Istniało ono z przerwą do 1962 roku. Powrócono również do koncepcji utworzenia własnego Wyższego Seminarium Duchownego. Studium filozofii powstało w 1948 roku w Ziębicach, a dwa lata później otwarto studium teologii w Poznaniu.
W 1948 roku, dokładnie 22 października, w Warszawie zmarł Założyciel Towarzystwa Chrystusowego kard. August Hlond, Prymas Polski. W 1964 roku Zgromadzenie uzyskało zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej, kolejne lata to szybki rozwój struktur zakonnych, a w następnych powstają nowe liczne placówki. Po „odwilży” 1957 roku, kiedy łatwiej można było otrzymać paszporty, Zgromadzenie na szerszą skalę podejmowało misję zagraniczną. Księża i bracia zakonni wyjeżdżali do nowych krajów, na inne kontynenty, podejmując tam pracę duszpasterską. W 1976 roku Zgromadzenie posiadało już 124 domy zakonne i ośrodki duszpasterskie, prowadziło duszpasterstwo parafialne w 34 placówkach na Pomorzu Zachodnim i na Dolnym Śląsku oraz w 84 placówkach za granicą; liczyło już 373 członków (w tym 217 kapłanów). Pod jurysdykcję Zarządu Generalnego w Poznaniu podlegało 6 zagranicznych prowincji: amerykańska – z siedzibą w Sterling Heights (Michigan), brazylijska – z siedzibą w Kurytybie, australijska – z siedzibą w Sydney, angielska – z siedzibą w Londynie, francuska – z siedzibą w Hesdingneul-les-Bethune (obecnie w Aulnay-sous-Bois) i niemiecka – z siedzibą w Essen.
Aktualnie (stan na dzień 2 kwietnia 2011 r.) zgromadzenie liczy 458 członków, w tym 393 kapłanów, 20 braci zakonnych, 37 kleryków i 8 nowicjuszy, realizuje swoją misję w 6 prowincjach zagranicznych oraz w części obejmującej Polskę oraz tzw. Delegaturę Wschodnią; razem w 20 krajach (Polska, Brazylia, USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, Francja, Hiszpania, Niemcy, Holandia, Włochy, Węgry, Wielka Brytania, RPA, Irlandia Pn., Islandia, Ukraina, Białoruś, Kazachstan i Rumunia).
Dom Główny Zgromadzenia oraz Kuria Generalna znajduje się w Poznaniu. Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Chrystusowego ma swoją siedzibę w Domu Głównym, kształci kleryków z Polski, ale także z krajów, gdzie osiedlają się Polacy (USA, Brazylia, Niemcy, Ukraina, Białoruś). Kandydaci do kapłaństwa najpierw odbywają roczny nowicjat w Mórkowie koło Leszna, a następnie przez 6 kolejnych lat kontynuują formację w seminarium duchownym. Kandydaci na braci zakonnych po aspirandacie i nowicjacie odbywają kilkuletni juniorat. Formacja intelektualna członków Zgromadzenia oprócz studiów filozoficzno-teologicznych obejmuje także problemy duszpasterstwa emigracyjnego i naukę języków obcych. Biblioteka Seminaryjna im. ks. Jana Jabłońskiego TChr w Poznaniu gromadzi materiały (szczególnie prasę emigracyjną, m.in. cenny zbiór prasy Jana Kowalika) do dziejów emigracji polskiej.
Opracowano na podstawie:
F. Berlik, Historia Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców 1932-1939, Poznań 1987.
B. Kołodziej, Dzieje Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców 1939-1948, Poznań 1983.
B. Kołodziej, Opieka duszpasterska nad Wychodźcami polskimi do roku 1939, Poznań 2003.
W. Necel, Il carisma della Societa di Cristo per gli emigranti Polacchi, Roma 1988.
Ks. Ignacy Posadzy TChr. 40 lat Towarzystwa Chrystusowego, w: W służbie Kościoła Poznańskiego, red. L. Bielerzewski, Poznań 1974, s. 393-419.
Z. Kaczmarek, Chrystusowcy, w: Encyklopedia Katolicka, t. 3., red. R. Łukaszyk, L. Bieńkowski, F. Gryglewicz, Lublin 1995, kol. 337-338.
Rocznik Towarzystwa Chrystusowego 2011, red. Sekretariat Generalny, Poznań 2010.
Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej (łac. Societas Christi pro Emigrantibus Polonis; ang. Society of Christ Fathers), popularnie: chrystusowcy (SChr, TChr), jest zgromadzeniem zakonnym na prawach papieskich, którego członkami są kapłani i bracia, o ślubach prostych (członkowie składają śluby czasowe, a następnie wieczyste: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa).
Zgromadzenie założył 8 września 1932 roku kard. August Hlond, Prymas Polski, przy dużym współudziale ks. Ignacego Posadzego (założyciel Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla) w Potulicach koło Nakła. Kard. A. Hlond przygotował też Konstytucje Zgromadzenia. Wspólnota otwarła własne seminarium duchowne oraz domy w Gnieźnie (1933), Poznaniu i Puszczykowie (1935), Dolsku (1937), a także wydawnictwo z zakładami poligraficznymi w Potulicach. Już w 1933 roku rozpoczęto wydawanie dwumiesięcznika poświęconego duszpasterstwu wśród Polaków na wychodźstwie pt. „Głos Seminarium Zagranicznego”, a od 1936 roku miesięcznika biblijno-liturgicznego pt. „Msza Święta”, następnie kwartalnika hagiograficznego pt. „Cześć Świętych Polskich”. Pierwsi chrystusowcy wyjechali do pracy duszpasterskiej wśród Polonii w 1937 roku do Paryża i Londynu, a w 1938 do Estonii. Liczba członków Zgromadzenia wzrosła w 1939 roku z 40 do 184.
W czasie II wojny światowej chrystusowcy pracowali oficjalnie w Bydgoszczy i w Generalnej Guberni, natomiast konspiracyjnie posługiwali w rejonie Pyzdr i Ostrowa Wielkopolskiego oraz na terenie Niemiec jako robotnicy wśród osób wywiezionych na przymusowe roboty. Za pozwoleniem władz okupacyjnych byli też kapelanami w obozach przejściowych. W tym okresie zginęło 26 członków Zgromadzenia, a po tajnych studiach teologicznych w Krakowie wyświęcono 43 nowych kapłanów. Po wybuchu II wojny światowej Dom Główny w Poznaniu i Dom Macierzysty w Potulicach zostały zajęte przez Niemców, Zgromadzenie utraciło cały swój majątek.
Po wojnie odzyskano jedynie zniszczony dom na Ostrowie Tumskim w Poznaniu oraz dom w Puszczykowie. Od tej pory Dom Główny w Poznaniu stał się centrum Zgromadzenia. Powracający z rozproszenia wojennego chrystusowcy jako pierwsi włączyli się w pracę duszpasterską na Pomorzu Zachodnim. Ks. Florian Berlik TChr 6 maja 1945 roku odprawił pierwszą Mszę Świętą w powojennym Szczecinie. Następnie swoją działalnością duszpasterską objęli tereny od Pyrzyc po Kamień Pomorski i Trzebiatów. Do dziś, mimo przekazania diecezji wielu parafii, chrystusowy obsługują 18 placówek w archidiecezji szczecińskiej, pracują też w archidiecezjach gdańskiej i wrocławskiej oraz w diecezji koszalińskiej.
Wyjazd do polonijnej pracy duszpasterskiej był po wojnie bardzo utrudniony. Bywały wielkie trudności z uzyskaniem paszportu, jednak nawet wtedy chrystusowy podejmowali posługę duszpasterską na emigracji. Aby zapewnić stały dopływ kandydatów do kapłaństwa, już w 1945 roku w Poznaniu otwarto bursę dla gimnazjalistów, którą po roku przekształcono na Niższe Seminarium Duchowne. Istniało ono z przerwą do 1962 roku. Powrócono również do koncepcji utworzenia własnego Wyższego Seminarium Duchownego. Studium filozofii powstało w 1948 roku w Ziębicach, a dwa lata później otwarto studium teologii w Poznaniu.
W 1948 roku, dokładnie 22 października, w Warszawie zmarł Założyciel Towarzystwa Chrystusowego kard. August Hlond, Prymas Polski. W 1964 roku Zgromadzenie uzyskało zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej, kolejne lata to szybki rozwój struktur zakonnych, a w następnych powstają nowe liczne placówki. Po „odwilży” 1957 roku, kiedy łatwiej można było otrzymać paszporty, Zgromadzenie na szerszą skalę podejmowało misję zagraniczną. Księża i bracia zakonni wyjeżdżali do nowych krajów, na inne kontynenty, podejmując tam pracę duszpasterską. W 1976 roku Zgromadzenie posiadało już 124 domy zakonne i ośrodki duszpasterskie, prowadziło duszpasterstwo parafialne w 34 placówkach na Pomorzu Zachodnim i na Dolnym Śląsku oraz w 84 placówkach za granicą; liczyło już 373 członków (w tym 217 kapłanów). Pod jurysdykcję Zarządu Generalnego w Poznaniu podlegało 6 zagranicznych prowincji: amerykańska – z siedzibą w Sterling Heights (Michigan), brazylijska – z siedzibą w Kurytybie, australijska – z siedzibą w Sydney, angielska – z siedzibą w Londynie, francuska – z siedzibą w Hesdingneul-les-Bethune (obecnie w Aulnay-sous-Bois) i niemiecka – z siedzibą w Essen.
Aktualnie (stan na dzień 2 kwietnia 2011 r.) zgromadzenie liczy 458 członków, w tym 393 kapłanów, 20 braci zakonnych, 37 kleryków i 8 nowicjuszy, realizuje swoją misję w 6 prowincjach zagranicznych oraz w części obejmującej Polskę oraz tzw. Delegaturę Wschodnią; razem w 20 krajach (Polska, Brazylia, USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, Francja, Hiszpania, Niemcy, Holandia, Włochy, Węgry, Wielka Brytania, RPA, Irlandia Pn., Islandia, Ukraina, Białoruś, Kazachstan i Rumunia).
Dom Główny Zgromadzenia oraz Kuria Generalna znajduje się w Poznaniu. Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Chrystusowego ma swoją siedzibę w Domu Głównym, kształci kleryków z Polski, ale także z krajów, gdzie osiedlają się Polacy (USA, Brazylia, Niemcy, Ukraina, Białoruś). Kandydaci do kapłaństwa najpierw odbywają roczny nowicjat w Mórkowie koło Leszna, a następnie przez 6 kolejnych lat kontynuują formację w seminarium duchownym. Kandydaci na braci zakonnych po aspirandacie i nowicjacie odbywają kilkuletni juniorat. Formacja intelektualna członków Zgromadzenia oprócz studiów filozoficzno-teologicznych obejmuje także problemy duszpasterstwa emigracyjnego i naukę języków obcych. Biblioteka Seminaryjna im. ks. Jana Jabłońskiego TChr w Poznaniu gromadzi materiały (szczególnie prasę emigracyjną, m.in. cenny zbiór prasy Jana Kowalika) do dziejów emigracji polskiej.
Opracowano na podstawie:
F. Berlik, Historia Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców 1932-1939, Poznań 1987.
B. Kołodziej, Dzieje Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców 1939-1948, Poznań 1983.
B. Kołodziej, Opieka duszpasterska nad Wychodźcami polskimi do roku 1939, Poznań 2003.
W. Necel, Il carisma della Societa di Cristo per gli emigranti Polacchi, Roma 1988.
Ks. Ignacy Posadzy TChr. 40 lat Towarzystwa Chrystusowego, w: W służbie Kościoła Poznańskiego, red. L. Bielerzewski, Poznań 1974, s. 393-419.
Z. Kaczmarek, Chrystusowcy, w: Encyklopedia Katolicka, t. 3., red. R. Łukaszyk, L. Bieńkowski, F. Gryglewicz, Lublin 1995, kol. 337-338.
Rocznik Towarzystwa Chrystusowego 2011, red. Sekretariat Generalny, Poznań 2010.
Chrystusowiec to kapłan/brat zakonny dla Polonii Zagranicznej
Dzisiejszy świat ma nam bardzo wiele do zaoferowania. Niezwykłe zdobycze techniki, olbrzymi wybór możliwości rozrywki i spędzania wolnego czasu, a także łatwość zdobywania informacji, w przekraczaniu granic czy też podróżowania — można dziś dotrzeć szybko, wygodnie i bezpiecznie w każdy zakątek świata. Wielu Polaków obecnie korzysta zwłaszcza z tych ostatnich dobrodziejstw i emigruje z Ojczyzny poszukując „lepszego życia".
Uważa się, że kilkanaście milionów Polaków i osób polskiego pochodzenia żyje w różnych krajach na całym świecie. Nasze zgromadzenie zakonne: Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej sprawuje nad nimi duchową opiekę. Naśladując Chrystusa Miłosiernego jesteśmy posłani, wszędzie tam gdzie biją polskie serca, a więc niemal na wszystkie kontynenty świata.
Kto powołał Zgromadzenie?
Kwestia opieki duszpasterskiej nad Polakami mieszkającymi poza granicami kraju nurtowała wielu Pasterzy Polskiego Kościoła. Pilne potrzeby opieki nad emigracją polską dostrzegł w 30 latach XX wieku Prymas Polski, Sługa Boży kard. August Hlond. On to właśnie zdecydował się w 1932r. przy pełnej aprobacie papieża Piusa XI na założenie nowego zgromadzenia zakonnego, którego organizację zlecił ks. Ignacemu Posadzemu.
Gdzie pracują chrystusowcy?
Dziś nasze zgromadzenie liczy blisko 500 członków, a nasi duszpasterze pracują w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Brazylii, Argentynie, Australii, Nowej Zelandii, RPA, Anglii, Irlandii, Szkocji, Hiszpanii, Francji, Holandii, Włoszech, Islandii i na Węgrzech. Szczególną troską staramy się teraz otoczyć Rodaków mieszkających za wschodnią granica Polski: na Białorusi, Ukrainie i w Kazachstanie. Trwa tam intensywna odbudowa życia chrześcijańskiego i katolickiego, niszczonego celowo przez tak wiele lat.
Nasze zgromadzenie zakonne, którego członkowie są nazywani krótko chrystusowcami, otacza opieka duszpasterską Rodaków mieszkających poza granicami kraju lub tez przebywających tam czasowo. Nasi księża w swojej posłudze wspierani są przez braci zakonnych, którzy pełnią rozmaite funkcje w domach formacyjnych, na placówkach w Polsce i za granicą. Całą naszą duchowość oraz życie opieramy na Chrystusie, głosząc całemu światu, że to właśnie On jest naszym jedynym i prawdziwym Królem, któremu warto bezgranicznie zaufać.
Czym wyróżniają się chrystusowcy?
Szczególnie w Eucharystii i poprzez Eucharystię, jednoczymy się z Chrystusem, ukazując jednocześnie całemu światu, że właśnie we Mszy Świętej w sposób szczególny jest obecny Ten, dla którego warto poświęcić swoje życie. Eucharystia będąca źródłem naszego życia duchowego i zakonnego, jednoczy nas z Bogiem obecnym na wszystkich ołtarzach całego świata. Sama nazwa — chrystusowcy – wskazuje jasno, kto jest dla nas najważniejszy, dla kogo służymy, i komu bezgranicznie się powierzamy. Pragniemy, więc naśladować naszego Pana w sposób doskonały, głosić Ewangelię swoim życiem i słowem, wreszcie stać się autentycznymi i wiarygodnymi świadkami Chrystusa.
Posługę duszpasterską w naszej Parafii sprawują księża zakonni z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej (łac. Societas Christi Pro Emigrantibus Polonis, ang. Society of Christ Fathers – skrót: SChr) – zgromadzenie zakonne księży i braci, zwanych popularnie "chrystusowcami", powołał do życia w 1932 roku Sługa Boży kard. August Hlond. Współzałożycielem zgromadzenia jest o. Ignacy Posadzy SChr.
Wybierz interesującą Ciebie grupę działającą przy naszej parafii: kolumna z lewej.
Księży i siostry wspomaga silna i spora grupa osób świeckich mocno zaangażowanych w życie duszpasterskie Parafii, w ramach której na dzień dzisiejszy dynamicznie funkcjonuje ponad trzydzieści przeróżnych wspólnot parafialnych.
HARMONOGRAM SPOTKAŃ
PONIEDZIAŁEK
Zespół Taneczny "Mała Wisła" (05:00 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Dziecięca Grupa Słowa Bożego (05:45 p.m. w kościele w salce na chórze)
Orkiestra Dęta (07:00 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Zespół młodzieżowy (08:00 p.m. w kościele na chórze)
WTOREK
Ministranci (po Mszy św. o godz. 07:00 p.m. w kościele)
Grupa AA (08:00 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Grupa AL-ANON (08:00 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Zespół "Misericordia" (08:00 p.m. w kościele na chórze)
ŚRODA
Scholka dziecięca (06:45 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Chór Parafialny (07:30 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Grupa Królowej Pokoju (w I środy miesiąca o godz. 7:30 p.m. w kościele)
Młodzież (07:30 p.m. w Centrum Pastoralnym)
CZWARTEK
Oaza Dzieci Bożych (06:30 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Krąg Biblijny dorosłych (w 2 i 4 czwartki miesiąca po Mszy św. o godz. 07:00 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Odnowa w Duchu Świętym (po Mszy św. o godz. 07:00 p.m. w kościele)
PIĄTEK
Różaniec Rodziców za dzieci (w I piątki miesiąca po Mszy św. o godz. 07:00 p.m. w kościele)
SOBOTA
Klub Seniora „Złota Róża” (w drugą sobotę miesiąca o godz. 03:00 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Straż Honorowa NSPJ (w I soboty miesiąca po Mszy św. o godz. 06:00 p.m. w kościele)
NIEDZIELA
Apostolat Margaretka (w ostatnią niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 09:00 a.m. w kaplicy adoracji)
Róże dorosłych (w I niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 09:00 a.m. w kaplicy adoracji)
Róże dziecięce (w I niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz. 11:00 a.m. w kościele w salce na chórze)
Krąg Miłosierdzia (08:00 p.m. w Centrum Pastoralnym)
Biuletyn Niedzielny wydawany w Parafii pw. Miłosierdzia Bożego w okresie letnim co dwa tygodnie. Plik nie zawiera strony tytułowej oraz części reklamowej.
Do otwarcia i przeglądania dokumentu potrzebny jest program Adobe Reader 9.
Biuletyn Niedzielny wydawany w Parafii pw. Miłosierdzia Bożego w okresie letnim co dwa tygodnie. Plik nie zawiera strony tytułowej oraz części reklamowej.
Do otwarcia i przeglądania dokumentu potrzebny jest program Adobe Reader 9.
Biuletyn Niedzielny wydawany w Parafii pw. Miłosierdzia Bożego w okresie letnim co dwa tygodnie. Plik nie zawiera strony tytułowej oraz części reklamowej.
Do otwarcia i przeglądania dokumentu potrzebny jest program Adobe Reader 9.
Biuletyn na bieżący rok można pobierać wg miesięcy, klikając na 2017. Biuletyn wydawany w parafii pw. Miłosierdzia Bożego co tydzień, a w okresie letnim co dwa tygodnie. Plik nie zawiera strony tytułowej oraz części reklamowej.
Do otwarcia i przeglądania dokumentu potrzebny jest program Adobe Reader 9. ” alt=”” />
Siedem sakramentów świętych:
1. Chrzest (łac. baptismum)
2. Bierzmowanie (confirmatio)
3. Najświętszy Sakrament (eucharistia)
4. Pokuta i pojednanie (paenitentia)
5. Namaszczeniechorych (unctio infirmorum)
6. Kapłaństwo (sacri ordines)
7. Małżeństwo (matrimonium)
Według Katechizmu Kościoła Katolickiego: "Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże. Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją" (KKK 1131).
Podział sakramentów:
Sakramenty, które można przyjąć raz w życiu, czyli niepowtarzalne (chrzest, bierzmowanie, święcenia (potocznie kapłaństwo)) i takie, które można przyjąć wiele razy, czyli powtarzalne (Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych i warunkowo małżeństwo, małżeństwo po raz kolejny może zawrzeć jedynie wdowiec lub wdowa).
Sakramenty, które można przyjąć tylko w stanie łaski uświęcającej – tzw. sakramenty żywych (bierzmowanie, Eucharystia, namaszczenie chorych, święcenia, małżeństwo) i takie, które przyjmuje się dla zgładzenia grzechów (chrzest, pokuta).
Sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego (chrzest, bierzmowanie, Eucharystia), sakramenty uzdrowienia (pokuta, namaszczenie chorych), sakramenty w służbie komunii i posłania wiernych (święcenia, małżeństwo)
Kościół rzymskokatolicki uczy, że:
– sakramenty zostały ustanowione przez samego Jezusa Chrystusa,
– kościół jest upoważniony do szafowania sakramentami,
– są one konieczne do zbawienia,
– są nośnikami łaski, pośredniczą przy jej udzielaniu.
Posługę duszpasterską w naszej Parafii sprawują księża zakonni z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej (Societas Christi Pro Emigrantibus Polonis – łac. skrót: SChr) – zgromadzenie zakonne księży i braci, zwanych popularnie "chrystusowcami", powołał do życia w 1932 roku Sługa Boży kard. August Hlond. Współzałożycielem zgromadzenia jest o. Ignacy Posadzy SChr.
Oprócz księży chrystusowców posługę duszpasterską sprawują również siostry zakonne ze Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla dla Polonii Zagranicznej (Congregatio Sororum Missionariarum Christi Regis pro Polonis Emigrantibus – łac. skrót.: MChr). Założył je w 1959 roku Sługa Boży o. Ignacy Posadzy, współzałożyciel Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej.
Liturgiczna Służba Ołtarzanaszej parafii składa się z chłopców młodszych i starszych wzorowo posługujących przy ołtarzu. Wszystkich chłopców pragnących zostać ministrantami prosimy o kontakt z ks. Sergiuszem.
Ministrant (łac. ministrare – służyć, posługiwać, pomagać) – osoba posługująca w liturgii, najczęściej w czasie sprawowania Eucharystii, a także nabożeństw pozaliturgicznych. Nazwa obejmuje zarówno konkretną funkcję wykonywaną podczas liturgii, jak i stałą posługę wykonywaną najczęściej przez chłopców lub młodzież męską.
SŁOWO POWITALNE
Króluj nam Chryste! Drodzy Rodzice i ministranci. Jest mi niezwykle miło powitać Was na początku nowego Roku Formacyjnego 2015/2016. Niech ten czas będzie dla nas wszystkich okazją do pogłębienia relacji z Bogiem i umiłowania jeszcze bardziej Eucharystii.
ZBIÓRKI W PAŹDZIERNIKU
– Kandydaci – – godz. 7.30 p.m. (20 października)
– Ministranci młodsi – godz. 7.30 p.m. (20 października)
– Ministranci starsi – godz. 7.30 p.m. (27 października )
Zbiórki odbywać się będą w Centrum Pastoralnym. Proszę o obecność na Mszy św. o godz. 7:00 p.m.
SPOTKANIE LSO
XIX Formacyjne spotkanie LSO – Chicago 7-8 listopada 2015 r. W załącznikach można pobrać kartę rejestracyjną, jak również plan spotkania.
ALBY
W tym roku zamierzamy zmienić stroje liturgiczne LSO. W załączniku jest podany wzór alby i sposób mierzenia wzrostu. Dane przekazać do końca października.
PIŁKA NOŻNA
W soboty od 3:00 do 4:00 p.m. w sali gimnastycznej przy St. Paul School (105 Army Trail Blvd. Addison, IL 60101).
ZAŁĄCZNIKI DO POBRANIA
1. Grafik służby na październik.
2. Karta ministranta (dane).
3. Spotkanie LSO w Chicago (Trójcowo) – plan.
4. Karta rejestracyjna – zgłoszeniowa.
5. Wzór alb i sposób mierzenia wzrostu.
6. Punktacja za Rok formacyjny 2014-2015.
7. Zasady punktacji.
8. Nagrody i sankcje.
Rada parafialna – organ prawny lub administracyjny w parafii wykonujący powierzone mu zadania. Rada parafialna stanowi, zgodnie z kan. 536 KPK, ciało doradcze, które pod kierownictwem Proboszcza Parafii czuwa nad organizacją życia duszpasterskiego w danej wspólnocie wiernych.
Rada Parafialna jest wspólnotą ludzi jednej wiary, zespolonych miłością Chrystusową i nadzieją, stawiających sobie za cel rozwój Kościoła katolickiego, chrześcijańską formację własnej osobowości, jak i rodzin oraz podejmowanie działalności ewangelizacyjnej wśród ogółu parafian. Wytyczony cel Rada Parafialna realizuje poprzez modlitwę, dobre uczynki, osobistą pracę świadczoną dla wspólnego dobra oraz szerzenie wiedzy i kultury chrześcijańskiej. Wszystkie kierunki działalności Rady Parafialnej mają za zadanie rozwijanie chrześcijańskiego życia, niesienie bezinteresownej pomocy duchowej i materialnej oraz uświęcenie pracy ludzkiej.
Przy naszej parafii istnieją dwa typy rad parafialnych:
Rada duszpasterska – rada, do której należeć powinni księża pracujący w parafii, oraz świeccy. Rada duszpasterska jest wyłącznie organem doradczym proboszcza, a jej zadaniem jest analiza działań pasterskich i definiowanie praktycznych wniosków.
Rada finansowa – rada, która na podstawie prawa kanonicznego (kan. 537) powinna istnieć w każdej parafii. Jej głównym zadaniem jest pomoc proboszczowi w administrowaniu dobrami materialnymi parafii w oparciu o prawo powszechne i dekrety biskupa.
CZŁONKOWIE RADY DUSZPASTERSKIEJ:
PRZEWODNICZĄCA RADY: Magdalena Poczobut
SEKRETARZ RADY: Fryderyka Kubica
KOMISJA LITURGICZNA: Jadwiga Pajor
KOMISJA SZKOLNO-OŚWIATOWA: Barbara Musiał, Fryderyka Kubica
KOMISJA KULTURALNA: Jacek Krępulec
KOMISJA CHARYTATYWNA: Krzysztof Szymański
KOMISJA DO SPRAW ORGANIZACJI IMPREZ: Jolanta Smoter, Marek Gracz
KOMISJA GOSPODARCZA: Mariusz Kwaśniak
RZECZNIK PRASOWY: Magdalena Poczobut
CZŁONKOWIE RADY FINANSOWEJ:
Mariusz Kwaśniak
Dariusz Poczobut
Maciej Stanio
Beata Świerc
Piotr Tyrka
Domowy Kościół to ruch świeckich dla małżeństw, inspirowany duchowością ks. Franciszka Blachnickiego. Stanowi gałąź rodzinną Ruchu Światło-Życie. Domowy Kościół powstał w 1973 r.
Domowy Kościół działa przy parafiach. Rodziny Domowego Kościoła spotykają się w tzw. kręgach (liczących od 4 do 7 małżeństw) w jednym z ich domów. Jedno z małżeństw staje się parą animatorską. Nad spotkaniami czuwa ksiądz moderator. W formacji małżeństw ważne są rekolekcje oazowe.
Główne założenia:
– dowartościowanie miłości małżeńskiej,
– rodzina jako Kościół domowy,
– rodzina jako katechumenat,
– rodzina jako wspólnota.
Zapraszamy odwiedzić oficjalną stronę internetową Domowego Kościoła: www.dk.oaza.pl
Oraz lokalna strona internetowa Domowego Kościoła Chicago: www.domowykosciol.org
24 października w sobotę uczestnicy pielgrzymki do Filadelfii zebrali się wspólnie na Mszy św. o godz. 04:00 p.m., dziękując za minioną pielgrzymkę. Po Mszy św. przy Centrum Pastoralnym pielgrzymi przygotowali poczęstunek. Była to okazja do rozmów i dzielenia się radością.
W dn. 25-28 września br. odbyła się pielgrzymka autokarowa do Filadelfii na spotkanie z Papieżem Franciszkiem podczas odbywającego się w Filadelfii "Światowego Spotkania Rodzin". Pielgrzymi zwiedzili m.in. Hersheys Chocolate Factory, a także podziemne jaskinie.
W środę 28 października, w święto apostołów św. Szymona i św. Judy Tadeusza swoje imieniny obchodzi nasz ks. Proboszcz. Dziękujemy Bogu za dar jego kapłaństwa, posługę duszpasterską i za dobro, które pod jego przewodnictwem, my jako wspólnota parafialna budujemy. Zapraszamy parafian na Mszę św. z okazji imienin ks. Tadeuszaw środę 28 października o godz. 07:00 p.m.
Czcigodny Księże Proboszczu!
Codziennie patrzymy na Twoją pracę, troskę i poświęcenie dla powierzonej Ci parafii. Na Twoje ręce składamy podziękowanie i życzenia z okazji Twoich imienin. Życzymy, aby towarzyszyła Ci bliskość Tego, który Cię powołał i któremu oddajesz swoje życie. Życzymy wytrwałości, spokoju i pogody ducha. Wszystkiego, co najlepsze i najpiękniejsze. Zdrowia i wszelkiego szczęścia. Przede wszystkim światła tak silnego i jasnego, które przynosi błogosławieństwo samą swoją obecnością. Niech Bóg przedłuża lata Twojego życia, darzy zdrowiem i pozwoli jak najowocniej dalej służyć budowaniu Królestwa Bożego na ziemi w służbie Jego Kościołowi.
Październik nazywany jest miesiącem różańcowym. Liczny udział dzieci i ich rodziców jest świadectwem wiary dla naszej wspólnoty i zaproszeniem do modlitwy.
W naszej parafii odbyło się poświęcenie różańców dla dzieci, które przygotowują się do I Komunii Św. Ze szkoły św. Faustyny poświęcenie miało miejsce w środę 21 października, a dla dzieci ze szkół w Schaumburgu, Itasca, Naperville w czwartek 22 października.
W przedsionku kościoła, na stoliku, wyłożone są kartki z wypominkami. Przez cały miesiąc listopad, kwadrans przed Mszą św., będziemy modlić się Koronką do Bożego Miłosierdzia w intencji zmarłych polecanych w kartkach wypominkowych.
Koperty z wypominkami można składać do koszyków w czasie kolekty lub w zakrystii.
W naszym zagonionym, pędzącym do przodu świecie gubi się gdzieś szacunek dla korzeni, dla historii, dla tych, którzy byli przed nami. A przecież dziedziczymy po zmarłych nie tylko geny, ale i ducha. W pamięci zostają pojedyncze słowa, obrazy, fragmenty, epizody, uśmiech, wyraz twarzy, ciepło dłoni. A w tym wszystkim ich wiara, ich miłość, ich nadzieja, ich dobro, ich poświęcenie, ich przyjaźń… Każde ludzkie imię to osobna historia, niepowtarzalny los. Imiona zmarłych wymówione głośno w modlitwie brzmią jak wyznanie: pamiętamy o was, jeśli trzeba, wybaczamy popełnione zło, jesteśmy wdzięczni za dobro, brakuje nam was, tęsknimy za wami.
Pomóż swoim zmarłym. Dusze czyśćcowe nie mogą już niczego dla siebie zrobić. Warto pamiętać, że pomagając duszom czyśćcowym, zyskujemy ich wstawiennictwo w naszych zwykłych sprawach życiowych, w momencie śmierci, jak i po niej. Święci w niebie bardzo pragną nam pomagać. Św. Gertruda mówiła, że kiedy pomagamy w uwolnieniu duszy z czyśćca, to Pan Bóg cieszy się i w odpowiednim czasie wynagrodzi nas hojnie za naszą miłość.
31 października br. w sobotę w Wigilię Uroczystości Wszystkich Świętych zapraszamy dzieci wraz z rodzicami na organizowany przez parafię Bal Wszystkich Świętych.
W programie będzie wspólna zabawa, słodka niespodzianka, poczęstunek, tańce, konkursy, "balowy" DJ.
Początek o godz. 05:00 p.m. w sali gimnastycznej przy St. Paul School w Addison (105 Army Trail Blvd. Addison, IL 60101). Wejście na Bal tylko w przebraniu anioła, świętego lub świętej. Koszt udziału $5.
We wrześniu tego roku przeżywaliśmy w naszej parafii IV Forum Charyzmatyczne, które poprowadził ks. Dominik Chmielewski SDB. Zapraszamy do obejrzenia wywiadu, a także kilku konferencji, nabożeństwa, które poprowadził ks. Dominik podczas Forum.
Zapraszamy odwiedzić "Warto zobaczyć", gdzie można obejrzeć wywiad, a także konferencje oraz nabożeństwo podczas IV Forum Charyzmatycznego.